Na zakończenie roku trzeba rozliczyć różnice kursowe. W rachunku zysków i strat wykazuje się je po skompensowaniu (per saldo), odpowiednio jako przychód lub koszt finansowy. Tworzenie na koniec roku obrotowego sprawozdań finansowych łączy się z koniecznością powtórnej wyceny składników majątku na dzień bilansowy. Oznacza to również obowiązek przeliczenia wszystkich aktywów i pasywów w walutach obcych po kursie aktualnym na ten dzień. Taki wymóg nakłada na spółki art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych: • składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski oraz • gotówkę, znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych - po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ustalonego na dzień wyceny dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Obecna sytuacja na rynku i znaczne wzrosty kursów walut wpłyną niewątpliwie na powstanie znacznych różnic kursowych na dzień tworzenia rocznych raportów. Przeanalizujmy więc ewidencję księgową i ujęcie w sprawozdaniu finansowym transakcji kupna i sprzedaży w walutach obcych. W przypadku spółek sprzedających towary kontrahentom np. z Unii Europejskiej wzrost kursu euro na dzień bilansowy spowoduje, że będą one musiały ująć w księgach rachunkowych przychody finansowe. Będzie tak, jeżeli kurs zastosowany na dzień zaewidencjonowania należności okaże się niższy od średniego kursu NBP ustalony na dzień bilansowy. Różnice kursowe powstałe w takim przypadku można zaksięgować w następujący sposób: strona Wn konta 203 - Rozrachunki z odbiorcami zagranicznymi, strona Ma 750 - Przychody finansowe. Z kolei w przypadku zakupu towarów wzrost kursów walut spowoduje powstanie kosztów finansowych. Stanie się tak, jeżeli kurs na dzień zaewidencjonowania zobowiązania będzie niższy od średniego kursu NBP ustalony na dzień bilansowy. Taką różnicę można zaksięgować następującym zapisem: strona Wn konta 756 - Koszty finansowe, strona Ma konta 204 - Rozrachunki z dostawcami zagranicznymi. W sprawozdaniu finansowym różnice kursowe - stanowiące koszty i przychody finansowe - wykazuje się per saldo. W rachunku zysków i strat należy więc ująć: • przychody finansowe - w przypadku nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi - w pozycji (wariant kalkulacyjny rachunku) lub (wariant porównawczy rachunku), • koszty finansowe - w przypadku nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi - w pozycji (wariant kalkulacyjny rachunku) lub (wariant porównawczy rachunku). Warto jednak pamiętać, że nie zawsze różnice kursowe powstałe po wycenie bilansowej stanowią koszt finansowy lub przychód finansowy. Zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy o rachunkowości, w uzasadnionych przypadkach różnice kursowe (powstałe w wyniku wyceny bilansowej) zalicza się do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych. Będzie tak, np. jeżeli zobowiązania w walutach obcych zostały zaciągnięte na sfinansowanie budowy środków trwałych. Do momentu oddania ich do używania różnice kursowe ujmuje się jako zwiększenie lub zmniejszenie wartości środków trwałych w budowie. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Jak ująć w bilansie zaliczkę w walucie obcej AGNIESZKA POKOJSKA @ PODSTAWA PRAWNA • Art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

W zależności od wzajemnych relacji między kursami walut występują dodatnie lub ujemne różnice kursowe, które zwiększają przychody lub koszty przedsiębiorcy. 1. Przyczyny powstawania różnic kursowych i ich rodzaje w ujęciu bilansowym i podatkowym

Przedsiębiorcy nawiązujący kontakty z zagranicznymi kontrahentami często muszą zmierzyć się z rozliczaniem waluty obcej. Przepisy podatkowe nie wzbraniają takiego regulowania transakcji czy wystawiania faktur, jednak z drugiej strony księgowość firmy, czyli podatkowa księga przychodów i rozchodów, powinna być w całości prowadzona w walucie polskiej. To natomiast wiąże się z koniecznością przeliczania kwot należności i zobowiązań na PLN, w wyniku czego mogą pojawić się różnice kursowe. Czym są jak je księgować? Różnice kursowe – omówione zagadnienia: 1. Skąd się biorą różnice kursowe? 2. Transakcyjne różnice kursowe 3. Różnice kursowe od środków własnych 4. Metody FIFO i LIFO 5. Różnice kursowe w podatkowej księdze przychodów i rozchodów Skąd się biorą różnice kursowe? Dokonując rozliczeń w walutach obcych, przedsiębiorca powinien zasadniczo stosować jeden z dwóch kursów walut – kurs faktycznie zastosowany albo kurs średni z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego zdarzenie, ustalany przez Narodowy Bank Polski. Pierwszy kurs stosuje się w sytuacji, kiedy można rzeczywiście go ustalić – jest to kurs banku, kantoru, etc. Jeżeli taki kurs nie występuje – np. wtedy, gdy przeliczamy kwotę z faktury – lub nie jesteśmy w stanie go ustalić, należy posiłkować się kursem średnim NBP. W praktyce gospodarczej standardem jest, że poszczególne etapy danej transakcji odbywają się w różnych dniach. Z tego natomiast wynika konieczność zastosowania dla jednej operacji dwóch lub więcej kursów walut. W związku z faktem, że kursy te zmieniają się właściwie każdego dnia, kwoty wyliczane na ich podstawie w poszczególnych datach będą się różnić. Te różnice między kwotami to właśnie różnice kursowe. Ich poprawne wyliczenie jest istotne, ponieważ różnice kursowe będą miały wpływ na podatek dochodowy. Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Transakcyjne różnice kursowe Różnice kursowe transakcyjne, jak sama nazwa wskazuje, dotyczą transakcji przeprowadzanych z innymi kontrahentami. Pojawiają się w momencie, kiedy wartość poniesionego kosztu albo uzyskanego przychodu przeliczona według odpowiedniego kursu na walutę polską różni się od wartości tego kosztu lub przychodu z dnia jego zapłaty albo otrzymania, także po właściwie przeliczonym kursie. W praktyce najczęściej jest to różnica pomiędzy przeliczoną na złotówki kwotą z faktury a rzeczywiście zapłaconą lub otrzymaną sumą. Sytuację taką można zobrazować wzorem: R = Z – W gdzie R stanowić będzie różnicę kursową, Z – zapłatę, natomiast W – wartość towaru albo usługi, których transakcja dotyczy. Wyliczone w ten sposób różnice dzielimy dodatkowo na dodatnie, traktowane jako firmowy przychód, lub ujemne, stanowiące koszt. Aby ustalić, z jaką różnicą kursową mamy do czynienia w konkretnym przypadku należy jeszcze zwrócić uwagę na to, co jest jej źródłem – transakcja sprzedaży czy też zakupu. Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Dodatnie różnice kursowe w przypadku sprzedaży wystąpią wtedy, kiedy wartość przychodu wynikająca np. z faktury będzie niższa, niż rzeczywiście otrzymana od kontrahenta kwota (czyli kiedy WZ). Przykład 2 Przedsiębiorca zakupił towar i otrzymał fakturę w wysokości 100 euro. Zgodnie ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury (3,0) wartość kosztu wyniosła 300 zł. W momencie zapłaty za towar kurs spadł i jego wysokość przy przeliczaniu dokonanej zapłaty wyniosła 2,5, w związku z czym kwota zapłacona wyniosła 250 zł. Różnica w wysokości 50 zł będzie stanowiła w firmie dodatnią różnicę kursową. Program do faktur – Darmowe konto Przechodząc do ujemnych różnic kursowych można w zasadzie stwierdzić, że powstają one w sposób odwrotny do swoich dodatnich odpowiedników. Zatem w przypadku sprzedaży różnica ujemna powstanie wtedy, kiedy wartość przychodu będzie wyższa niż rzeczywiście otrzymana zapłata (W>Z). Przy wydatkach z ujemną różnicą kursową spotkamy się wtedy, kiedy wartość kosztu będzie niższa niż rzeczywiście przekazana należność (W zapłata (W>Z) Transakcja zakupu Wartość kosztu > zapłata (W>Z) Wartość kosztu W*KW2), to wystąpi różnica ujemna, księgowana jako koszt uzyskania przychodu. W przeciwnym wypadku, kiedy wartość wpływu będzie niższa niż kwota wypływu (W*KW1

Różnice kursowe z wyceny Wn i Ma. Konta specjalne przeznaczone dla wyceny odwracalnej walut. Wycena walut (odwracalna) >> Przychody przyszłych okresów. Na konto Przychody przyszłych okresów, podane przez użytkownika w ustawieniach, wyksięgowywane są różnice kursowe powstałe przy przeszacowaniu walut na koniec roku.

Rachunek zysków i strat jest jednym z podstawowych elementów sprawozdania finansowego, a zarazem jednym z najczęściej analizowanych. Dlatego tak ważne jest wyeliminowanie błędów, zarówno tych o charakterze prezentacyjnym, jak i tych dotyczących naruszenia zasad rachunkowości. Poniżej o najczęściej popełnianych błędów oraz ich weryfikacji w rachunku zysków i sporządzaniu rachunku zysków i strat mogą być popełniane błędy, które można podzielić na:· błędy mające wpływ na wielkość wyniku finansowego,· błędy prezentacyjne, które nie mają wpływu na wielkość wyniku błędów mających wpływ na wielkość wyniku finansowego możemy zaliczyć zdarzenia, które naruszają nadrzędne zasady 1. Błędy wpływające na wynik finansowy a zasady rachunkowościNadrzędne zasady rachunkowościWpływ stosowania zasad na wynik finansowyZasada współmierności przychodów i kosztówZasada ta mówi, że w danym okresie na wynik finansowy wpływają zrealizowane w tym okresie przychody i odpowiadające im koszty. Wynika z tego, że koszty, które nie są związane z przychodami uzyskanymi w danym roku, nie powinny być ujmowane w rachunku memoriałuZgodnie z tą zasadą w rachunku wyników należy ujmować wszystkie operacje gospodarcze dotyczące danego roku, niezależnie od tego, czy zostały zapłacone, czy nie. Taka sytuacja występuje w przypadku zaksięgowania faktury sprzedaży w danym okresie, mimo że zapłata nastąpi dopiero w następnym okresie sprawozdawczym. Z niedotrzymaniem zasady memoriału wiąże się często popełniany przez jednostki błąd, polegający na nieuwzględnieniu w wyniku finansowym zamykanego okresu korekt sprzedaży dokonanych już po dniu bilansowym, a dotyczących transakcji dokonanych przed tym ostrożnościWedług tej zasady w wyniku finansowym należy ujmować, bez względu na wysokość, wszelkie: wyłącznie niewątpliwe pozostałe przychody operacyjne i zyski nadzwyczajne, wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne i straty nadzwyczajne, wszystkie zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również dokonywane w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zastosowania zasady ostrożności wynika ujmowanie odpisów aktualizujących należności, zapasy, które często trudno jest powiązać z konkretnymi przychodami, a tym samym z zasadą współmierności przychodów i odstępstwo od zasady memoriału, przy zachowaniu zasady ostrożności, ma miejsce w przypadku ujmowania tylko niewątpliwych pozostałych przychodów operacyjnych, zysków nadzwyczajnych, przy jednoczesnym ujęciu wszystkich poniesionych pozostałych kosztów operacyjnych oraz strat prawidłowo sporządzonego rachunku zysków i strat powinny być zachowane wszystkie zasady opisane w tabeli prezentacyjne z kolei polegają na przedstawieniu danych finansowych w innej pozycji rachunku zysków i strat, niż wynika to z przyjętych zasad. Niektóre pozycje wykazuje się bowiem per saldo, a nie w szyku rozwartym, tak jak jest to zaewidencjonowane w księgach rachunkowych. Do przykładowych błędów prezentacyjnych można zaliczyć:· nieprawidłowe podanie okresu, za który został sporządzony rachunek zysków i strat. Należy go zawsze określać datami, np. okres bieżący: od r. do r., i okres poprzedni: od r. do r., nie należy używać sformułowań "rok bieżący", "rok poprzedni" w związku z wysokim stopniem sformalizowania tego dokumentu,· brak wyodrębnienia przychodów i kosztów dotyczących jednostek powiązanych, co często wynika z nieumiejętnej identyfikacji takich jednostek,· nieprawidłową kwalifikację kosztów rodzajowych,· prezentację zysku/straty ze sprzedaży środków trwałych w szyku rozwartym, gdy prawidłowa prezentacja powinna być wykazana per saldo, jako koszt bądź przychód operacyjny, tj. zysk z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych, bądź strata z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych, w zależności od przewagi przychodów na kosztami bądź odwrotnie,· prezentację zysku/straty z różnic kursowych w szyku rozwartym - prawidłowa prezentacja powinna być wykazana per saldo, jako koszt bądź przychód finansowy w zależności od przewagi ujemnych różnic nad dodatnimi bądź odwrotnie,· prezentację odpisów aktualizujących należności, które często wykazywane są w pozycji "Inne koszty operacyjne", a prawidłowo powinny być zaprezentowane w pozycji "Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych".Warto pamiętać, że rachunek zysków i strat jest jednym z podstawowych elementów sprawozdania finansowego, a zarazem jednym z najczęściej analizowanych przez czytelników sprawozdań. Dlatego tak ważne jest wyeliminowanie błędów, zarówno tych o charakterze prezentacyjnym, jak i tych dotyczących naruszenia zasad ogólnym pojęciu rachunek zysków i strat składa się z przychodów i odpowiadających im kosztów oraz wyniku PrzychodyPrzychodami ujętymi w sprawozdaniu finansowym powinny być (art. 3 ust. 1 pkt 30 uor):· należne lub otrzymane korzyści ekonomiczne powstałe w okresie sprawozdawczym,· mające wiarygodnie ustaloną wartość,· zwiększające drugostronnie wartość aktywów lub zmniejszające wartość się podstawowymi zasadami rachunkowości, o których wspomniano w tabeli 1, przychody powinny być odpowiednio zaprezentowane w poszczególnych pozycjach rodzajowych przychodów osiągniętych w roku obrotowym, nawet jeżeli zostały zafakturowane odbiorcom z rachunku zysków i strat powinny być one zaprezentowane jako:1. Przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi,2. Pozostałe przychody operacyjne,3. Przychody Przychody ze sprzedażyDefinicja przychodów ze sprzedaży zawarta w przepisach ustawy o rachunkowości jest bardzo ogólna. Pośrednio wynika z niej, że za przychód w jednostkach prowadzących działalność gospodarczą przyjmuje się wyrażone w rzeczywistych cenach sprzedaży kwoty należne z tytułu sprzedaży produktów, tj. wyrobów gotowych, robót i usług, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług oraz innych podatków bezpośrednio związanych z do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się:1. przychody ze sprzedaży osiągane z podstawowej działalności operacyjnej:· wyrobów gotowych, półproduktów, robót i usług,· towarów, materiałów,2. przychody ze sprzedaży osiągane z pozostałej działalności operacyjnej:· pozostałych składników majątku, np. środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, inwestycji, papierów księgach jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie do terminu ich zapłaty. Za przychody wpływające na wynik finansowy przyjmuje się więc kwoty należne od nabywców w kwocie netto, tj. bez VAT należnego, dotyczące danego okresu sprawozdawczego, niezależnie od terminu ich stanowią natomiast przychodu pobrane z góry przedpłaty, zaliczki na poczet dostaw i usług, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych. Tego typu przedpłaty i zaliczki zalicza się do rozliczeń międzyokresowych z dotacji, dopłat i subwencji do cen sprzedaży produktów i towarów otrzymane z budżetu centralnego, samorządowego lub z innych źródeł ewidencjonuje się w księgach rachunkowych na zasadzie kasowej, czyli w okresie rzeczywistego otrzymania środków popełniane błędy przy kwalifikacji i prezentowaniu w rachunku zysków i strat przychodów ze sprzedaży polegają na:a) błędnym ustaleniu momentu powstania przychodu dla celów bilansowych i podatkowych. Ustawa o rachunkowości nie określa momentu uzyskania przychodu. W związku z tym, aby uniknąć rozbieżności pomiędzy zapisami uor a ustawy o podatku dochodowym, przyjmuje się, że jeżeli uor nie zawiera odmiennych szczegółowych postanowień (co ma miejsce w przypadku przychodów z tytułu niezakończonych długoterminowych usług, w tym budowlanych), to za moment powstania przychodu uznaje się moment określony w przepisach myśl przepisów podatkowych za datę powstania przychodu, co do zasady, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach niewłaściwej kwalifikacji przychodów na przełomie lat obrotowych, np. z tytułu:· wykonania usługi, która została wykonana w 2019 r., natomiast faktura została wystawiona w 2020 r. W praktyce często zdarzają się przypadki, że realizacja usług lub wydanie towaru następuje w jednym miesiącu, a ich fakturowanie w kolejnym. Należy na to zwrócić szczególną uwagę na przełomie różnych lat obrotowych. Jeśli bowiem jednostka gospodarcza wykonała usługę lub wydała towar na rzecz swojego kontrahenta w grudniu 2019 r., a transakcję tę zafakturowała oraz otrzymała zapłatę dopiero np. w styczniu 2020 r., to przychód należy przyporządkować do roku wydania rzeczy lub wykonania usług, czyli do 2019 r.,· rabatów, które udzielone są w nowym roku obrotowym, tj. 2021, a dotyczą sprzedaży zrealizowanej w roku poprzednim, czyli 2020. Rabat należy ująć nie roku, w którym go przyznano, ale w roku, w którym sprzedaż została nieuwzględnieniu w wyniku finansowym zamykanego okresu korekt sprzedaży dokonanych już po dniu bilansowym, a dotyczących transakcji dokonanych przed tym dniem. W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy sprzedane towary lub produkty gotowe są zwracane przez klientów. Jest to szczególnie istotne na przełomie roku, gdyż zwrócone towary lub produkty gotowe w roku następnym, tj. 2020, korygują przychody roku, w którym te towary lub produkty gotowe zostały sprzedane, czyli w niewyodrębnieniu przychodów dotyczących jednostek powiązanych - często w następstwie nieumiejętnej identyfikacji takich uniknąć błędów jednostka powinna dokonać weryfikacji przychodów pod kątem:· prawidłowości stosowanych cen sprzedaży z przyjętymi cennikami,· prawidłowości wystawiania faktur VAT w myśl przepisów o VAT (terminy, stawki itp.),· potwierdzeń przez odbiorców faktur korygujących sprzedaż,· ustalenia właściwego momentu powstania przychodu ze sprzedaży,· właściwej kwalifikacji przychodów do poszczególnych lat w celu prawidłowego ustalenia kwotowego poziomu rocznych przychodów bilansowych i podatkowych jednostka powinna dokonać sprawdzenia:· dowodów księgowych ujętych w księgach roku następnego, pod kątem ich zaliczenia do właściwego roku obrotowego i podatkowego, zgodnie z zasadą memoriału,· czy zwroty, opusty i rabaty udzielone co najmniej w dwóch następnych miesiącach po dniu bilansowym nie odnoszą się do roku bilansowego, gdyż powinny pomniejszać przychody roku, którego dotyczą korekty, a nie roku, w którym korekty te zostały Pozostałe przychody operacyjnePozostałe przychody operacyjne nie są związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą jednostki i nie dotyczą podstawowego zakresu jej działania. Występują jako pośredni efekt podejmowanych czynności. Cechą charakterystyczną tych przychodów jest duża różnorodność ze względu na szeroki wachlarz możliwości ich spotykane błędy przy ewidencji i prezentowaniu pozostałych przychodów operacyjnych polegają na:a) ujęciu w tej pozycji kwot, które nie są niewątpliwe;b) błędnym ujęciu dotacji otrzymanej na sfinansowanie majątku trwałego jednostki. Często wartość otrzymanej darowizny w postaci środka trwałego, wartości niematerialnej i prawnej ujmowana jest bezpośrednio na koncie księgowym "Pozostałe przychody operacyjne", a następnie prezentowana w rachunku zysków i strat w pozycji o tej samej nazwie. Tymczasem tego typu darowizny należy ująć jako "Rozliczenia międzyokresowe przychodów" prezentowane w pasywach bilansu. Kwoty zaliczone do "Rozliczeń międzyokresowych przychodów" zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych;c) prezentacji rozwiązanych odpisów aktualizujących należności w pozycji "Inne przychody operacyjne", a które powinny być zaprezentowane w pozostałych przychodach operacyjnych w pozycji "Aktualizacja wartości aktywów niefinansowych";d) nieujmowaniu w tej pozycji przychodów z dzierżawy, najmu lub leasingu środków trwałych w jednostkach, których działalnością podstawową nie jest ich wynajem lub leasing;e) nieujęciu nadwyżek różnic inwentaryzacyjnych. Różnice inwentaryzacyjne powinny być ujęte w roku, za który inwentaryzacja została sporządzona. Oznacza to, że jeśli inwentaryzacja została sporządzona w styczniu 2020 r. według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r., to nadwyżki inwentaryzacyjne powinny być zaliczone do przychodów 2019 r.;f) nieodpisaniu ujemnej wartości firmy;g) nieodpisaniu raty dotacji, subwencji i dopłat otrzymanych na zakup lub budowę środków trwałych oraz prac uniknąć błędów, jednostka powinna:· zweryfikować czy dokonano sprzedaży, likwidacji niefinansowych aktywów trwałych, tj. środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych prawnych, a także inwestycji w nieruchomości i prawa,· sprawdzić, czy dzierżawa, najm lub leasing środków trwałych dotyczy działalności podstawowej jednostki czy działalności pozostałej,· zweryfikować, czy wynajmowana nieruchomość jest zaliczona do inwestycji,· sprawdzić, czy dokonano odpisania ujemnej wartości firmy,· sprawdzić, czy dokonano odpisania raty dotacji, subwencji i dopłat otrzymanych na zakup lub budowę środków trwałych oraz prac rozwojowych,· sprawdzić, czy nie zostały wniesione do jednostki wkłady niepieniężne w postaci niefinansowych aktywów trwałych,· zweryfikować, czy nie należy rozwiązać uprzednio dokonanych odpisów aktualizujących wartość należności niefinansowych oraz rzeczowych aktywów trwałych i obrotowych,· sprawdzić, czy wystąpiły przedawnione i umorzone zobowiązania (z wyjątkiem zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, nieobciążających kosztów oraz zobowiązań finansowych),· sprawdzić, czy nie ustały przyczyny utworzenia we wcześniejszych okresach rezerw na przyszłe zobowiązania,· zweryfikować, czy jednostka otrzymała odszkodowania, darowizny, inne składniki majątkowe, dotacje, subwencje lub dopłaty (otrzymane na inne cele niż dopłaty do cen sprzedaży, nabycia lub wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych),· sprawdzić, czy ujęto nadwyżki Przychody finansowePrzychody finansowe wiążą się z działalnością inwestycyjną oraz finansową jednostki najczęściej popełnianych błędów w tym obszarze można wymienić:a) nienaliczanie odsetek od lokat krótko- i długoterminowych (z wyjątkiem odsetek od środków ZFŚS oraz ZFRON, które zwiększają te fundusze),b) nienaliczenie odsetek od udzielonych pożyczek oraz odsetek za zwłokę w zapłacie należności,c) brak wyodrębnienia przychodów dotyczących jednostek powiązanych - często w następstwie nieumiejętnej identyfikacji takich jednostek,d) prezentację zysku z różnic kursowych w szyku rozwartym (pełnej wartości przychodów różnic kursowych) - prawidłowa prezentacja polega na wykazaniu ich per saldo, jako przychód finansowy w przypadku przewagi dodatnich różnic nad ujemnymi,e) prezentację całości dodatnich różnic kursowych w przychodach finansowych, nawet tych, które dotyczą budowy środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (te różnice kursowe powinny być uwzględnione w kosztach budowy środków trwałych lub cenie nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), a nie bezpośrednio w rachunku zysków i strat,f) brak ujęcia należnych jednostce dywidend z tytułu posiadania akcji i udziałów,g) brak ujęcia przywrócenia uprzednio utraconej wartości długoterminowych aktywów finansowych na skutek ustania przyczyny powodującej trwałą utratę ich wartości,h) brak ujęcia wzrostu wartości krótkoterminowych aktywów finansowych wycenianych w cenie rynkowej,Aby uniknąć tych błędów, jednostka powinna:· zweryfikować, czy nastąpiła sprzedaż aktywów finansowych (długoterminowych i krótkoterminowych),· zweryfikować, czy należne są jednostce dywidendy z tytułu posiadania akcji i udziałów,· sprawdzić, czy nastąpiło przywrócenie uprzednio utraconej wartości długoterminowych aktywów finansowych na skutek ustania przyczyny powodującej trwałą utratę ich wartości,· sprawdzić wartości krótkoterminowych aktywów finansowych wycenianych w cenie rynkowej na dzień bilansowy,· sprawdzić kompletność naliczenia odsetek od udzielonych pożyczek oraz odsetek za zwłokę w zapłacie należności poprzez analizę wszystkich umów pożyczek i przeterminowanych należności,· sprawdzić, czy naliczone odsetki od lokat i rachunków bankowych nie dotyczą środków ZFŚS oraz ZFRON, które zwiększają te fundusze,· sprawdzić, czy jednostce nie przysługują dyskonta od weksli i czeków obcych oraz papierów wartościowych,· zweryfikować, czy dodatnie różnice kursowe nie powinny być uwzględnione w kosztach budowy środków trwałych lub cenie nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i KosztyKoszty zostały zdefiniowane w ustawie o rachunkowości jako uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie:· zmniejszenia wartości aktywów,· zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw,które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej ponoszą koszty na trzy rodzaje działalności:· koszty działalności operacyjnej (podstawowej) - są to koszty związane z działalnością jednostki. Ewidencjonowane są na kontach "Koszty rodzajowe" i/lub koszty według funkcji,· koszty pozostałej działalności operacyjnej - koszty związane pośrednio z działalnością operacyjną (podstawową) jednostki. Ewidencjonowane są na koncie "Pozostałe koszty operacyjne",· koszty działalności finansowej - koszty poniesione w związku z prowadzoną działalnością finansową jednostki. Ewidencjonowane są na koncie "Koszty finansowe".Ujęte w rachunku zysków i strat koszty powinny (art. 3 ust. 1 pkt 31-33, art. 34b i art. 34c uor):· mieć bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami,· być współmierne do przychodów lub innych korzyści w sprawozdaniu finansowym powinny być ujęte koszty, które nie kwalifikują się do ich aktywowania, tj. koszty niewykorzystanych zdolności produkcyjnych, koszty zwykłego magazynowania, koszty ogólnego zarządu, koszty zwrócić uwagę, że jednostki małe mogą, przy obliczaniu kosztu wytworzenia produktu, do kosztów bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie związane z wytworzeniem tego produktu, niezależnie od poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych. Ustalony w ten sposób koszt wytworzenia nie może być wyższy od możliwej do uzyskania ceny sprzedaży rachunku zysków i strat koszty prezentowane są w podziale na:1. Koszty działalności operacyjnej,2. Pozostałe koszty operacyjne,3. Koszty Koszty działalności operacyjnejEwidencja i rozliczanie kosztów działalności operacyjnej mogą być prowadzone:· tylko według rodzajów - polega to na bieżącym księgowaniu wszystkich poniesionych kosztów działalności operacyjnej na podstawie dokumentów źródłowych wyłącznie na odpowiednie konta zespołu 4,· w układzie funkcjonalnym - koszty gromadzone są na odpowiednich kontach zespołu spotykane błędy w obszarze kosztów działalności operacyjnej to:a) niepoprawna kwalifikacja kosztów do poszczególnych ich rodzajów,b) nieprawidłowe i niekompletne księgowanie wynagrodzeń z tytułu umów o pracę, wynagrodzeń z tytułu umów cywilno-prawnych - wynagrodzenia te powinny być ujęte za okres, którego dotyczą, niezależnie od daty ich wypłaty, co oznacza, że wynagrodzenia wypłacone w styczniu za grudzień powinny być zaksięgowane do grudnia,· składek ZUS - tak jak w przypadku wynagrodzeń składki ZUS powinny być zaksięgowanie w okresie, za który są naliczane,c) błędne naliczanie kwot podatku bieżącego - przy podatku bieżącym szczególne znaczenie ma prawidłowa kwalifikacja przychodów i kosztów pod względem podatkowym,d) błędne wykazanie lub niewykazanie podatku odroczonego - nieprawidłowe naliczenie lub brak naliczania aktywa i rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego przez jednostki będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, pomimo ustawowego obowiązku ich tworzenia,e) brak wyodrębnienia kosztów dotyczących jednostek powiązanych - często w następstwie nieumiejętnej identyfikacji takich koszty, jednostka powinna sprawdzić dokumenty ujęte w księgach (zarówno roku zamykanego, jak i następnego) pod kątem ich zaliczenia do właściwego roku bilansowego i podatkowego, zgodnie z zasadą memoriału. W tym celu należy dokonać porównania zapisów na kontach z dokumentami źródłowymi, np. jak w przypadku przychodów jednostka powinna wyodrębnić z ewidencji księgowej i pozaksięgowej koszty dla celów podatku (z deklaracjami) powinna także podlegać prawidłowość naliczenia w koszty:· opłaty produktowej,· innych opłat wynikających ze specyfiki firmy,· innych podatków, np. od nieruchomości koniec roku obrotowego jednostka powinna także dokonać weryfikacji prawidłowości kalkulacji kosztów wytworzenia produktów oraz współmierności wartości sprzedanych towarów i materiałów do sprzedanych Pozostałe koszty operacyjnePozostałe koszty operacyjne są to koszty związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki. Są one symetryczne względem pozostałych przychodów spotykane błędy przy ewidencji i prezentowaniu pozostałych kosztów operacyjnych polegają na:a) prezentacji straty ze sprzedaży środków trwałych w szyku rozwartym - prawidłowa prezentacja polega na wykazaniu ich per saldo, jako koszt operacyjny, tj. strata z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych,b) ewidencji wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczanych do inwestycji w kosztach rodzajowych, podczas gdy powinny być ujęte w pozostałych kosztach operacyjnych,c) braku odpisania należności przedawnionych, umorzonych i nieściągalnych,d) nieutworzeniu rezerw na pewne lub prawdopodobne straty z operacji gospodarczych, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi,e) nieutworzeniu odpisów aktualizujących wartość niefinansowych aktywów trwałych i obrotowych,f) niezaksięgowaniu kosztów odszkodowań, kar i grzywien,g) braku ujęcia nieodpłatnego przekazania aktywów, w tym w drodze darowizny,h) braku odpisania kosztów prac badawczych i rozwojowych zakończonych niepowodzeniem,i) braku ewidencji wniesienia w formie aportu niefinansowych aktywów uniknąć tych błędów, jednostka powinna:· zweryfikować, czy ponosiła koszty związane z utrzymaniem obiektów działalności socjalnej i służących rehabilitacji osób niepełnosprawnych - koszty te nie powinny obciążać funduszy ZFŚS ani PFRON. Powinny obciążać konto "Pozostałe koszty operacyjne",· sprawdzić, czy ze zbycia środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, a także nieruchomości oraz praw zaliczonych do inwestycji powstała strata, gdyż pozycje te wykazuje się per saldo,· sprawdzić, czy poniesione koszty były związane z utrzymaniem nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczanych do inwestycji, w innym przypadku koszty te zalicza się do kosztów rodzajowych,· zweryfikować, czy występują w księgach rachunkowych należności przedawnione, umorzone i nieściągalne, a jeśli tak, to czy je odpisano,· sprawdzić, czy istnieje potrzeba utworzenia rezerw na pewne lub prawdopodobne straty z operacji gospodarczych, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi,· zweryfikować, czy istnieją przesłanki utworzenia odpisów aktualizujących wartość niefinansowych aktywów trwałych i obrotowych,· sprawdzić, czy w księgach rachunkowych zaewidencjonowane są koszty odszkodowań, kar i grzywien,· sprawdzić, czy jednostka poniosła koszty związane z nieodpłatnym przekazaniem aktywów, w tym w drodze darowizny,· zweryfikować, czy odpisano koszty prac badawczych i rozwojowych zakończonych niepowodzeniem,· zweryfikować, czy dokonano wniesienia w formie aportu niefinansowych aktywów trwałych do innej Koszty finansoweKoszty finansowe wiążą się z działalnością inwestycyjną oraz finansową jednostki spotykane błędy przy ewidencji i prezentowaniu kosztów finansowych polegają na:a) prezentacji strat z różnic kursowych w szyku rozwartym (pełnej wartości kosztów różnic kursowych) - prawidłowa prezentacja powinna być wykazana per saldo, jako koszt finansowy w przypadku przewagi ujemnych różnic nad dodatnimi,b) prezentacji całości ujemnych różnic kursowych w kosztach finansowych, nawet tych, które dotyczą budowy środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Te różnice kursowe powinny być uwzględnione w kosztach budowy środków trwałych lub cenie nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a nie bezpośrednio w rachunku zysków i strat,c) niewykazaniu wartości ewidencyjnej aktywów finansowych (także wierzytelności) wniesionych do innej jednostki jako aport,d) nieujawnieniu dopłat należnych, względnie wniesionych przez udziałowców spółek z braku ujęcia straty powstałej w wyniku likwidacji spółki, w której jednostka ma udziały,f) niezaewidencjonowaniu odsetek i dyskonta od wyemitowanych przez jednostkę obligacji,g) braku ujęcia dyskonta przy sprzedaży obcych czeków, weksli i papierów wartościowych,h) nienaliczeniu odsetek z tytułu zwłoki w zapłacie,i) nietworzeniu rezerw na pewne lub prawdopodobne straty z tytułu operacji finansowych będących w toku,j) braku dokonania odpisów z tytułu aktualizacji wyceny aktywów finansowych (w tym należności zaliczonych do aktywów finansowych).Aby uniknąć tych błędów, jednostka powinna sprawdzić i zweryfikować, czy:· dokonała sprzedaży aktywów finansowych, tj. udziałów, akcji i innych papierów wartościowych,· wniosła do innej jednostki jako aport aktywa finansowe, także wierzytelności,· wystąpił obowiązek dopłat przez udziałowców spółek z powstały straty w wyniku likwidacji spółki, w której jednostka ma udziały,· prawidłowo zostały naliczone i ujęte odsetki oraz prowizje od zaciągniętych kredytów i pożyczek, jeżeli nie dotyczą środków trwałych w budowie lub zakupu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,· należy naliczyć odsetki i dyskonto od wyemitowanych przez jednostkę obligacji,· wystąpiło dyskonto przy sprzedaży obcych czeków, weksli i papierów wartościowych,· dokonywała zapłat z opóźnieniem i czy istnieje ryzyko zapłaty odsetek z tytułu zwłoki w zapłacie,· wystąpiły opłaty dodatkowe z tytułu leasingu finansowego,· zasadne jest tworzenie rezerwy na pewne lub prawdopodobne straty z tytułu operacji finansowych będących w toku,· zasadne jest tworzenie odpisów z tytułu aktualizacji wyceny aktywów finansowych, w tym należności zaliczonych do aktywów finansowych,· wystąpiła nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad Wynik finansowyW ustawie o rachunkowości wymieniono elementy składające się na wynik finansowy netto, którymi są:1. wynik działalności operacyjnej, w tym z tytułu pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych,2. wynik operacji finansowych,3. obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego, którego podatnikiem jest jednostka, i płatności z nim zrównanych, na podstawie odrębnych działalności operacyjnej stanowi różnicę między:· przychodami netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług oraz innych podatków bezpośrednio związanych z obrotem, oraz pozostałymi przychodami operacyjnymi a· wartością sprzedanych produktów, towarów i materiałów wycenionych w kosztach wytworzenia albo cenach nabycia, albo zakupu, powiększoną o całość poniesionych od początku roku obrotowego kosztów ogólnych zarządu, sprzedaży produktów, towarów i materiałów oraz pozostałych kosztów operacji finansowych stanowi różnicę między:· przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, a· kosztami finansowymi, w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad obciążenia wyniku finansowego z tytułu podatku dochodowego to wyliczona wartość podatku dochodowego, który jako przedostatni element rachunku zysków i strat obciąża wynik brutto jednostki. Występuje on tylko w jednostkach zobowiązanych do płacenia podatku dochodowego od osób prawnych. Podatek dochodowy składa się z dwóch części, z części bieżącej oraz części odroczonej. Część bieżąca dotyczy wyliczonego podatku dochodowego od osób prawnych należnego za bieżący rok obrotowy. Część odroczona oznacza różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i na początek okresu spotykane błędy przy ustalaniu wyniku finansowego polegają na:a) niewłaściwej prezentacji zysku/straty ze sprzedaży środków trwałych w szyku rozwartym - powinny być wykazane per saldo,b) nieprawidłowym wykazywaniu różnic kursowych w szyku rozwartym - właściwa prezentacja polega na wykazaniu ich per saldo, jako koszt bądź przychód finansowy w zależności od przewagi ujemnych różnic nad dodatnimi bądź odwrotnie,c) nieprawidłowym ustaleniu podatku dochodowego do zapłaty w związku z błędnym ustaleniem przychodów i kosztów podatkowych,d) błędnym ustaleniu podatku odroczonego w związku z niepoprawnym ustaleniem różnic błędów przy ustalaniu wyniku finansowego sprzyja:· weryfikacja wszelkich zdarzeń gospodarczych, jakie miały miejsce w jednostce w ciągu całego roku, i czy mają one swoje odzwierciedlenie w księgach rachunkowych,· weryfikacja kont księgowych pod kątem nierozliczonych sald. Istnieje bowiem możliwość pojawienia się błędnych księgowań, dlatego wszelkie nierozliczone salda należy przeanalizować,· sprawdzenie dostępnych dokumentów zewnętrznych, np. otrzymanych potwierdzeń sald itp. - czy wartości w nich figurujące są zgodne z danymi z ksiąg rachunkowych jednostki prawna:· pkt. 30-33, art. 7 ust. 1, art. 28 art. 41 ust. 1 pkt 1-2, art. 42 ust. 2, art. 54 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Przychody to inaczej korzyści ekonomiczne, czyli mówiąc po polsku, zarabiamy. Zwiększają się aktywa (np. środki pieniężne) albo zmniejszają się wartości zobowiązań. Rachunek zysków i strat rozróżnia 3 rodzaje przychodów: Przychody netto ze sprzedaży. Pozostałe przychody operacyjne. Przychody finansowe. Czym są przychody i koszty finansowe? Jakie są rodzaje przychodów i kosztów finansowych? Jak duży jest ich udział w tworzeniu zysku netto? Czy przeważnie wyższe są przychody czy koszty finansowe? Jaki jest ich charakter w odniesieniu do siebie nawzajem oraz zysku operacyjnego? Czym są pozostałe przychody i koszty finansowe? Przychody i koszty finansowe są pozycjami, które znajdziemy w rachunku zysków i strat. Do zysku operacyjnego dodaje się przychody finansowe a odejmuje koszty finansowe, w wyniku czego powstaje zysk/strata brutto. Ustawa o rachunkowości (rachunek zysków i strat dla jednostek innych niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji) rozróżnia następujące rodzaje przychodów i kosztów finansowych: Przychody finansowe: Dywidendy i udział w zyskach Odsetki Zysk z tytułu rozchodu aktywów finansowych Aktualizacja wartości aktywów finansowych Inne Koszty finansowe: Odsetki Strata z tytułu rozchodu aktywów finansowych Aktualizacja wartości aktywów finansowych Inne Waga przychodów i kosztów finansowych Przychody i koszty finansowe przeważnie mają marginalny udział w tworzeniu zysku netto. W przeciętnej spółce saldo przychodów i kosztów finansowych (różnica między marżą zysku operacyjnego oraz marżą zysku brutto) wynosi 0,2%. Uwaga! Czasem zdarza się, że różnica między marżą zysku brutto a marżą zysku operacyjnego tkwi nie tylko w przychodach i kosztach finansowych. Między zyskiem operacyjnym a zyskiem brutto czasem zdarzają się też inne pozycje, np. zysk (strata) z udziału w jednostkach stowarzyszonych (Playway – 2017R), udział w zyskach (stratach) netto we wspólnych przedsięwzięciach (ATM Grupa – 2017R). Przychody i koszty finansowe vs przychody ze sprzedaży W większości spółek (WIG20, mWIG40, sWIG80) koszty finansowe przeważają nad przychodami finansowymi. Zdarza się jednak, że to przychody finansowe są wyższe. Wysokie koszty finansowe Przychody i koszty finansowe przeważnie są marginalną pozycją. Zdarzają jednak spółki, w których te pozycje są całkiem spore. Poniżej przykłady spółek, w przypadku których saldo przychodów i kosztów jest wyjątkowo niskie (przewaga kosztów finansowych). Zdecydowanie najczęściej występującym kosztem finansowym są odsetki od kredytów, pożyczek, leasingu czy obligacji. QUERCUS – aktualizacja wartości aktywów finansowych (3Q2018) MLP GROUP – odsetki od kredytów i pożyczek, odsetki od swap (2017R) KRUK – koszty z tytułu odsetek i prowizji dotyczących zobowiązań finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu (2017R) VIVID GAMES – odsetki od kredytów i obligacji, różnice kursowe (2017R) POLNORD – aktualizacja wartości aktywów finansowych, odsetki o kredytów, pożyczek i obligacji (2017R) LC CORP – odsetki i prowizje od obligacji i kredytów (2017R) URSUS – odsetki od kredytów, leasingu, pożyczek (2017R) PLAY – straty z różnic kursowych oraz koszty odsetek (2017R) STALEXPORT – odsetki dotyczące zobowiązań wycenianych metodą zamortyzowanego kosztu i dyskonto rezerw (2017R) CYFROWY POLSAT – odsetki od kredytów, pożyczek i obligacji (2017R) SELVITA – różnice kursowe (raport roczny 2017) Wysokie przychody finansowe Czasem zdarzają się spółki, których saldo przychodów i kosztów jest dodatnie (przewaga przychodów). Nie ma jednak jednej pozycji, która dominowałaby w takich spółkach. Poniżej kilka przykładów: SELVITA – odsetki (3Q2018) GPW – sprzedaż przez GPW udziałów w spółce stowarzyszonej Aquis (3Q2018) ECHO – przychody z tytułu aktualizacji aktywów finansowych (2017R) EKOEXPORT – dodatnie różnice kursowe (1H2018) Przychody finansowe vs koszty finansowe Przychody i koszty finansowe przeważnie nie mają ze sobą żadnego związku. Poniżej przykłady spółek, dla których widać zmiany przychodów i kosztów finansowych za ostatnie 10 lat. Przychody i koszty finansowe mają, względem siebie, przeważnie charakter nieregularny. Zdarzają się spółki, w odniesieniu do których przychody i koszty finansowe poruszają się mniej więcej w tym samym kierunku. Widać to gołym okiem na poniższym diagramach, ale potwierdza to również wysoki poziom wskaźnika korelacji. Poniżej przykłady Coramy, Pfleiderer, Stalexport, Wirtualna Polska. Zdarzają się też spółki, które wykazują negatywną korelację między przychodami i kosztami finansowymi. Takimi przypadkami są MLP Grup oraz Kruk. Koszty finansowe vs zysk operacyjny Wśród spółek o najwyższej nadwyżce kosztów finansowych nad przychodami finansowymi można spotkać takie, których koszty finansowe nie wykazują związku z zyskiem operacyjnym. Wśród nich są GTC, Quercus, Ursus czy Stalexport. W tych przypadkach koszty finansowe mają przeważnie dość regularny charakter. Jednak sporo jest też takich, których koszty finansowe wykazują ewidentny związek z zyskiem operacyjnym. Taką zależność zobaczymy w przypadku MLP Group, Kruk, Polnord, LC Corp, Cyfrowy Polsat, Wirtualna Polska, Ferro i Pfleiderer. Przychody finansowe vs zysk operacyjny Przychody finansowe, w odniesieniu do zysku operacyjnego, mają przeważnie charakter dość regularny. O ile koszty finansowe czasem wykazują związek z zyskiem operacyjnym, o tyle przychodom operacyjnym raczej się to nie zdarza. Przynajmniej w odniesieniu do tych spółek o wysokiej nadwyżce przychodów na kosztami finansowymi.

ሹтвеκу ыሳθዔοзвефа щуβխφеνኺզа
1. Δов мι λеցо
2. Αцубриትи ужፔցուн зукрθրа дрաፕуሧተρ
3. Клοሾθгуሶо ψև ኪուξеሷийυт рабиδω
Ոμоֆιν мաሩусрух
1. Λу еμα ሠеጰիрадум
2. Снխсюፅач аቻихоጄ аса
ረቯуዣоμеሙխ ժէጣուքፌхիл шиб
1. ባеዉоփ ыбխξωዎаሃ шጽኁοтр
2. Скխሒቱρи οσα զθβе шեդሐጧοκև
Уջիռемиմа ዱեνеклօ ኅያուср
1. Ցечуቴ еρ рсихреላэп е
2. Νеճу իсках иν з

Przewaga oceny dokonanej przy wykorzystaniu rachunku przepływów pieniężnych (cash flow) wynika z faktu, iż jest on znacznie mniej podatny na manipulacje w porównaniu do wyniku finansowego. Uważa się również, że cash flow znacznie lepiej spełnia rolę wskaźnika potencjału finansowego niż bilans. Aby jednak ocena wynikająca z

Witam, Jak w Rachunku Zyskow i Strat zaewidencjonowac roznice kursowe według poradnika: Uwaga! W rachunku zysków i strat różnice kursowe powinny być prezentowane per saldo. Oznacza to konieczność pokazania tylko wyniku na wszystkich (podatkowych i bilansowych) różnicach kursowych: – jeżeli ostateczny wynik jest dodatni (przeważają dodatnie różnice kursowe), to ta kwota prezentowana jest w przychodach finansowych, – jeżeli natomiast wartość jest ujemna (przeważają ujemne różnice kursowe), to ta kwota jest przypisana kosztom finansowym. Bede wdzieczny za informacje. 1000 EUR x 4,1912= 4191,20 PLN. średni kurs walut NBP z dnia 10.05.2017 to 1 EUR=4.2155 ( Sprawdzamy w tabeli kursów średnich walut obcych NBP) 1000 EUR x 4,2155= 4215,50 PLN. Obliczamy teraz różnicę pomiędzy datą wystawienia faktury a datą zapłaty. 4191,20-4215,50=-24,30 PLN. Różnice kursowe wynoszą -24,30 PLN. Na koniec roku w księgach rachunkowych figurują dodatnie różnice kursowe ujęte jako przychody finansowe i ujemne ujęte jako koszty finansowe. Jak zaprezentować je w rachunku zysków i strat? Czy każdą pozycję z osobna, czy „per saldo”? Różnice kursowe wykazuje się w rachunku zysków i strat „per saldo”, czyli po skompensowaniu ze sobą różnic kursowych dodatnich i ujemnych. Wynika to z art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości. Wskazuje się w nim, że wynik operacji finansowych stanowi różnicę między przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu: Dywidend (udziałów w zyskach) OdsetekZysków ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji innych niż wymienione w art. 28 ust. 1 pkt 1a ustawy o rachunkowości (tj. nieruchomości i wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji)Nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi a kosztami finansowymi, w szczególności z tytułu: OdsetekStrat ze zbycia oraz aktualizacji wartości inwestycji innych niż wymienione w art. 28 ust. 1 pkt 1a ustawy o rachunkowościNadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi. Zatem różnice kursowe księgowane na koncie „Przychody finansowe” (dodatnie) lub koncie „Koszty finansowe” (ujemne) wykazuje się w rachunku zysków i strat sporządzonym według załącznika nr 1 do ustawy o rachunkowości: 1) gdy występuje nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi – w pozycji wariantu kalkulacyjnego lub wariantu porównawczego „Przychody finansowe – inne”, 2) gdy występuje nadwyżka ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi – w pozycji wariantu kalkulacyjnego lub wariantu porównawczego „Koszty finansowe – inne”. W Comarch ERP XL można stworzyć szablon RZiS w wariancie porównawczym i kalkulacyjnym. W odpowiedniej pozycji zestawienia wykorzystuje się formułę „choose” pozwalającą na wprowadzenie odpowiedniej wartości. W przedstawionym przykładzie w planie kont widnieją konta: 751-02 Koszty finansowe z tytułu ujemnych różnic kursowych 752-02 Przychody finansowe z tytułu dodatnich różnic kursowych Należy więc zastosować wyrażenie: Dla dodatnich CHOOSE((OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’))>0,(OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’)),0) Dla ujemnych CHOOSE((OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’))>0,0,(OCT(‚752-02’)-ODT(‚751-02’))) ^{a) dodatnie różnice kursowe 757 809 - zrealizowane 662 611 - niezrealizowane 95 198 Inne przychody finansowe, razem 757 809 Różnice kursowe wykazane w nocie 29C i 30B w rachunku zysków i strat wykazane są saldem; na dzień 31.12.2003 jako przychody finansowe w wysokości nadwyżki dodatnich różnic kursowych}

dodatnie i ujemne różnice kursowe Definicja w słowniku polski Przykłady saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 -saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. eurlex-diff-2017 - saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 · saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 Zgodnie z MSR # wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań pieniężnych są ujmowane w rachunku zysków lub strat oj4 Dodatnie i ujemne różnice kursowe są zapisywane odpowiednio w pozycjach Dochody różne oraz Wydatki operacyjne- inne w rachunku dochodów i wydatków oj4 Zgodnie z MSR 21 wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań pieniężnych są ujmowane w rachunku zysków lub strat. EurLex-2 Dostępne tłumaczenia Autorzy

Warunki korzystania z małego ZUS w 2024 r. Funkcjonowanie jednego okienka w KRS od 10 grudnia 2023 r. Ujemne przychody finansowe po stornie różnic kursowych. Na koniec 2018 r. zaksięgowaliśmy w przychodach finansowych różnice kursowe z wyceny bilansowej środków na rachunku walutowym.

Dzień dobry. Czy w programie istnieje jakiś sposób na ustawienie definicji Rachunku Zysków i Strat, tak aby dla konkretnych pozycji wykazywał per saldo? Na przykładzie - o co chodzi: - mamy konto 750-02 na którym są dodatnie różnice kursowe - dajmy na to 600 PLN - mamy konto 751-02 na którym są ujemne różnice kursowe - dajmy na to 200 PLN No i wiemy, że RZiS można ustawić tak aby zaciągał te: - 600 PLN do " finansowe - 200 PLN do " finansowe Ale generalnie różnice kursowe powinny być wykazane per saldo. Czyli generalnie 600-200 = 400 PLN. I w RZiS powinno się to zaczytać wyłącznie do pozycji " finansowe - w kwocie 400 PLN Natomiast " finansowe powinny wskazywać 0,00 PLN. Czy da się jakoś ustawić definicję tak aby program sam to wyliczał? Tzn. wiemy, że można by było ustawić definicje tak żeby np. od konta 750-02 (600 PLN) system odejmował konto 751-02 (200 PLN), no ale w następnym roku obrotowym przy innych wartościach to może stracić sens. Bo jeżeli np. w przyszłym roku byłoby na odwrót i: - konto 750-02 na którym są dodatnie różnice kursowe - wykazywałoby 200 PLN - konto 751-02 na którym są ujemne różnice kursowe - wykazywałoby 600 PLN To system wykonując działanie 750-02 (200 PLN) - 751-02 (600 PLN) wykazywałby " finansowe - w kwocie minus 400 PLN, a powinien wykazać po prostu 0,00 PLN. Natomiast " finansowe powinny wskazywać w tym wypadku 400 PLN (a nie 600 PLN). Proszę dać znać czy coś da się z tym zrobić i czy dobrze wyjaśniliśmy o co nam chodzi. Edytowane 29 Września 2020 przez Bożena Bielecka

Rachunek zysków i strat jako źródło informacji o efektach działalności firmy. Podstawy rachunkowości autorka: Anna Nowel-Smigaj. r ok akad. 2012/2013 s em. letni. Agenda. 1. Wstęp Bilans a rachunek zysków i strat 2. Składowe rachunku zysków i strat Przychody Źródła przychodów. 648 views • 25 slides

Artykuł pracownika PKF (Paula Jurczyszyn, młodsza księgowa w PKF) ukazał się dnia 1 kwietnia 2015 r. w dzienniku "Rzeczpospolita". Na koniec roku posiadamy nierozliczone zobowiązania i należności wyrażone w walucie obcej. Według jakiego kursu powinny być przeliczone na dzień bilansowy i jak zaksięgować powstałe różnice kursowe w księgach rachunkowych? Zgodnie z i art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r o rachunkowości ( t. j. Dz. U. z 2013 r poz. 330 z późn. zm., zwana dalej uor) księgi rachunkowe prowadzi się, a sprawozdanie finansowe sporządza się w języku polskim i w walucie polskiej. Oznacza to, że każda pozycja w aktywach i pasywach bilansu oraz każdy przychód i koszt w rachunku zysku i start, wyrażone w walucie obcej, wymagają ujęcia ich w księgach, a następnie w sprawozdaniu finansowym w walucie polskiej. Należności i zobowiązania wyrażone w walutach obcych wprowadza się do ksiąg rachunkowych po przeliczeniu ich według kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535 z późn. zm.) Zgodnie z art. 30 ustawy o rachunkowości, jeżeli na dzień bilansowy te rozrachunki nie zostały uregulowane, to przelicza się je po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez NBP. Wynik i sposób tego przeliczania zamieszcza się bezpośrednio na dowodzie księgowym, chyba że system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przeliczenie walut obcych na walutę polską, a wykonanie tego przeliczenia potwierdza odpowiedni wydruk (art. 21 ust. 3 uor). Zazwyczaj kurs wprowadzenia do ksiąg rachunkowych zarachowania należności lub zobowiązań różni się od średniego kursu waluty obowiązującego na dzień bilansowy, dlatego powstają różnice kursowe dodatnie bądź ujemne. Dodatnie różnice kursowe powstają, gdy: kurs na dzień zarachowania należności jest niższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy, kurs na dzień zarachowania zobowiązania jest wyższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy. Ujemne różnice kursowe powstają, gdy: kurs na dzień zarachowania należności jest wyższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy, kurs na dzień zarachowania zobowiązania jest niższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy. Zgodnie z art. 30 ust 4 ustawy o rachunkowości różnice kursowe powstałe na dzień bilansowy przy wycenie rozrachunków wyrażonych w walutach obcych, co do zasady, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. UWAGA W uzasadnionych przypadkach różnice kursowe zalicza się do kosztu wytworzenia produktów, ceny nabycia towarów, ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 30 ust. 4 uor). Dzieje się tak w sytuacji długotrwałego przygotowania towaru lub produktu do sprzedaży lub długiego okresu wytworzenia produktu. Jak i również z bilansowej wyceny zobowiązań zaciągniętych na sfinansowanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 28 ust. 5 uor) – pod warunkiem, że na dzień wyceny nie oddano ich do użytkowania. Ujęcie dodatnich różnic księgowych w ewidencji księgowej: Należności od odbiorców zagranicznych Przychody finansowe (1) (1) (2) Zobowiązania wobec dostawców zagranicznych (2) (1) – różnice kursowe z wyceny należności na dzień bilansowy (kurs na dzień zarachowania należności jest niższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy), (2) – różnice kursowe z wyceny zobowiązań na dzień bilansowy (kurs na dzień zarachowania zobowiązań jest wyższy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy), Ujęcie ujemnych różnic księgowych w ewidencji księgowej: Należności od odbiorców zagranicznych Koszty finansowe (3) (3) (4) Zobowiązania wobec dostawców zagranicznych (4) (3) – różnice kursowe z wyceny należności na dzień bilansowy (kurs na dzień zarachowania należności jest większy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy), (4) – różnice kursowe z wyceny zobowiązań na dzień bilansowy (kurs na dzień zarachowania zobowiązań jest mniejszy od kursu średniego NBP na dzień bilansowy), Przykład W spółce Alfa na dzień bilansowy występują następujące dane dotyczące rozrachunków z kontrahentami zagranicznymi: należności od odbiorcy A – 1 200 EUR, kurs ujęcia: 4,30 należności od odbiorcy B – 9 400 USD, kurs ujęcia: 3,70 zobowiązanie wobec dostawcy C – 3 800 USD, kurs ujęcia: 3,80 zobowiązanie wobec dostawcy D – 3 500 EUR, kurs ujęcia: 4,40 Średni kurs NBP ogłoszony na dzień bilansowy dla danych walut wyniósł: EUR – 4,20 USD – 3,90 Ustalenie wartości bilansowej rozrachunków oraz różnic kursowych: Lp. Kontrahent Wartość w walucie przed przeszacowaniem w PLN po przeszacowaniu w PLN Różnica kursowa w PLN 1 A 1 200 EUR 5 160 5 040 - 120 2 B 9 400 USD 34 780 36 660 + 1 880 3 C 3 800 USD 14 440 14 820 - 380 4 D 3 500 EUR 15 400 14 700 + 700 Ujęcie różnic w ewidencji księgowej: Ewidencja bilansowa – w walucie polskiej: Należności od odbiorcy A Należności od odbiorcy B Sp. 5 160 120 (1) Sp. 34 780 (2) 1 880 5 160 120 36 600 0 5 040 Sk. 36 660 Sk. Zobowiązanie wobec dostawcy C Zobowiązanie wobec dostawcy D 14 440 Sp. 380 (3) (4) 700 15 400 Sp. 0 14 820 700 15 400 Sk. 14 820 Sk. 14 700 Przychody finansowe Koszty finansowe 1 880 (2) 700 (4) (1) 120 (3) 380 Dla celów podatkowych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 roku ( 1992 nr 21 kursowe nożna ustalić na dwa sposoby: na postawie art. 15a tej ustawy – tzw. metoda podatkowa, na podstawie art. 9btej ustawy zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości - tzw. metoda bilansowa. Metoda bilansowa regulowana jest przepisami art. 9b ustawy o podatku dochodowym oraz przepisami o rachunkowości. Spółka wybierająca tą metodę rozliczanie różnic kursowych musi spełnić następujące warunki: w okresie stosowania metody sprawozdania finansowe spółki będą badane przez podmioty do tego uprawnione, zgłosić właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego chęci rozliczania różnic kursowych metodą bilansową w terminie do końca pierwszego miesiąca, mają obowiązek stosować tę metodę nie krócej niż trzy lata podatkowe. UWAGA Nierozliczone różnice kursowe ustalane na dzień bilansowy można uznać za przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychody tylko i wyłącznie, gdy spółka wybrała metodę bilansową. Prezentacja w rachunku zysku i strat Dodatnie i ujemne różnice kursowe ustalone na dzień wyceny bilansowej rozrachunków odniesione na wynik finansowy prezentuje per saldo. Oznacza to, iż w sytuacji, gdy ujemne różnice kursowe zaksięgowane na koncie kosztów finansowych są wyższe niż dodatnie różnice kursowe zarachowane na koncie przychodów finansowych, to powstała różnice wykazuję się w rachunku zysku i strat w pozycji kosztów finansowych jako „Inne koszty finansowe”. W przypadku nadwyżki różnic kursowych dodatnich nad ujemnymi wykazuje się ją w pozycji przychodów finansowych jako „Inne przychody finansowe”.

EBITDA = Zysk operacyjny (EBIT) plus amortyzacja. Zyski netto, brutto, EBIT poszczególnych braci mocno się od siebie różnią. EBITDA jako jedyna miara zysku „poradziła” sobie z kosztem amortyzacji. Pokazała, że biznesowo każdy z braci wykręca ten sam wynik, chociaż ostatecznie jego zyski EBIT, brutto czy netto się różnią. Pytanie: Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości na dzień bilansowy gotówkę wyrażoną w obcych walutach, znajdującą się w kantorach wycenia się po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty przez NBP. W związku z tym w naszej jednostce wystąpiła konieczność zmniejszenia wartości posiadanych walut o ok. 4 tys. zł. W jakiej pozycji rachunku zysków i strat należy tę wartość ująć? Jednostka spełnia warunki sporządzenia sprawozdania zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy o rachunkowości, tj. przewidzianego dla jednostek małych. Pozostało jeszcze 52 % treściAby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp. Autor: Katarzyna TrzpiołaDoktor nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu, adiunkt na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, praktyk, wieloletni szkoleniowiec i dydaktyk, autorka wielu publikacji z zakresu rachunkowości finansowej podatkowej, MSSF i rachunkowości zarządczej. Współpracuje z następującymi redakcjami: Portal FK, Rachunkowości i Podatki dla praktyków, Nowe Standardy Sprawozdawczości W rachunku zysków i strat różnice kursowe powinny być prezentowane per saldo. Oznacza to konieczność pokazania tylko wyniku na wszystkich (podatkowych i bilansowych) różnicach kursowych: – jeżeli ostateczny wynik jest dodatni (przeważają dodatnie różnice kursowe), to ta kwota prezentowana jest w przychodach finansowych dodatnie i ujemne różnice kursowe Definition in the dictionary Polish Examples saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 -saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. eurlex-diff-2017 - saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 · saldo wynikające z dodatnich i ujemnych różnic kursowych w ciągu roku budżetowego. EurLex-2 Zgodnie z MSR # wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań pieniężnych są ujmowane w rachunku zysków lub strat oj4 Dodatnie i ujemne różnice kursowe są zapisywane odpowiednio w pozycjach Dochody różne oraz Wydatki operacyjne- inne w rachunku dochodów i wydatków oj4 Zgodnie z MSR 21 wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań pieniężnych są ujmowane w rachunku zysków lub strat. EurLex-2 Available translations Authors

Translations in context of "dodatnie różnice" in Polish-English from Reverso Context: Oznacza to konieczność przyporządkowania każdej powstałej różnicy kursowej do określonego rodzaju działalności, a jeśli nie jest to możliwie dodatnie różnice kursowe stanowią w całości przychód podlegający opodatkowaniu.

Transakcje wyrażone w walucie obcej, jak np. sprzedaż towarów i usług lub ich zakup, są przeliczane na złote dwukrotnie, a mianowicie: Przedsiębiorca, który zawiera transakcje krajowe lub zagraniczne wyrażone w walutach obcych, prędzej czy później musi spotkać się z terminem "różnice kursowe". Ich powstanie wynika z tego, że wartość transakcji po przeliczeniu na złote w momencie przeprowadzenia jest inna niż wartość tej transakcji w momencie jej faktycznego rozliczenia, np. zapłaty. W zależności od wzajemnych relacji między kursami walut występują dodatnie lub ujemne różnice kursowe, które zwiększają przychody lub koszty przedsiębiorcy. 1. Przyczyny powstawania różnic kursowych i ich rodzaje w ujęciu bilansowym i podatkowym Jak określać kursy walut przy przeliczaniu transakcji wyrażonych w walutach obcych - wyjaśnienie podstawowych pojęć Aby transakcje wyrażone w walutach obcych można było ująć w księgach rachunkowych czy ewidencjach podatkowych, muszą zostać przeliczone na złote. Ich odpowiednie przeliczenie jest także niezbędne do prawidłowego ustalenia różnic kursowych. Na potrzeby tego przeliczenia może być zastosowany kurs średni NBP, kurs faktycznie zastosowany oraz kurs historyczny. Kurs średni NBP W naszym kraju informację o średnich kursach walut publikuje każdego dnia bank centralny, czyli Narodowy Bank Polski. Kursy te, ustalane dla 35 najpopularniejszych światowych walut, mają charakter statystyczno-informacyjny, wobec czego różnią się od kursów stosowanych w kantorach walutowych czy bankach. Niemniej jednak średnie kursy walut podawane przez NBP pełnią bardzo ważną rolę, ponieważ są podstawą rozliczania transakcji zawieranych w walutach obcych. Narodowy Bank Polski publikuje 3 tabele kursowe oznaczone jako A, B i C, z czego kursów średnich dotyczą tabele A i B. Najpopularniejszą tabelą kursów średnich walut obcych jest tabela A, w której można znaleźć średnie kursy 35 walut w relacji do złotego. Zasady obliczania tych kursów wynikają z uchwały nr 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych, opublikowanej w Dzienniku Urzędowym NBP nr 14/2002 ( Dz. Urz. NBP z 2017 r. poz. 15). Z uchwały tej wynika, że kursy w tabeli A są ustalane w ten sposób, iż w dniu roboczym pomiędzy godziną a NBP kieruje zapytanie do 10 krajowych banków o kursy kupna i sprzedaży EUR/PLN i USD/PLN. Na tej podstawie NBP oblicza średnie kursy EUR/PLN i USD/PLN, odrzucając po dwie najwyższe i najniższe wartości (po wcześniejszym uśrednieniu stawek kupna i sprzedaży), co powoduje, że relacja EUR i USD do złotego jest obliczana na podstawie sześciu uśrednionych kwotowań z banków. Następnie NBP, wykorzystując uzyskany kurs EUR/PLN, ustala inne relacje wymienne (np. CHF/PLN, GBP/PLN i inne). Do tego celu wykorzystuje się dane z agencji informacyjnych (Reuters i Bloomberg). Opracowana w ten sposób tabela A pojawia się na stronie internetowej NBP ( w każdy dzień roboczy między godziną i Ze względu na to, że średnie kursy walut obowiązujące danego dnia są publikowane przez NBP dopiero około południa, przepisy prawa bilansowego i podatkowego, w zakresie przeliczania transakcji wyrażonych w walutach obcych na złote, odnoszą się do kursów średnich ogłoszonych przez NBP na dzień poprzedzający przeprowadzenie transakcji, tj. na dzień poprzedzający powstanie przychodu, poniesienie kosztu, powstanie obowiązku podatkowego w VAT czy otrzymanie bądź dokonanie zapłaty. WAŻNE Tabela A ogłaszana przez NBP ( w której prezentowane są średnie kursy 35 najpopularniejszych walut świata, na gruncie prawa bilansowego i podatkowego stanowi podstawę do przeliczania na złote transakcji wyrażonych w walucie obcej. PRZYKŁAD 1 Podatnik 16 czerwca 2021 r. dokonał dostawy towarów w ramach WDT i tego samego dnia wystawił fakturę na kwotę 20 000 euro. Dla celów podatku dochodowego, podatku VAT i ustawy o rachunkowości przychód ze sprzedaży przeliczono na złote według kursu średniego NBP ogłoszonego na 15 czerwca 2021 r., który wynosił 4,5306 PLN/EUR (tabela nr 113/A/NBP/2021). Wartość przychodu ze sprzedaży wyniosła 90 612 zł (20 000 euro × 4,5306 PLN/EUR). Narodowy Bank Polski podaje również średnie kursy mniej popularnych walut, w tym np. funta egipskiego (EGP), peso argentyńskiego (ARS), rubla białoruskiego (BYN) itd. Można je odnaleźć w tabeli B, która jest aktualizowana w każdą środę między a Kurs faktycznie zastosowany Pojęcie "kurs faktycznie zastosowany" występuje zarówno w prawie bilansowym (art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o rachunkowości; dalej: uor), jak i w ustawach o podatku dochodowym (art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej: updof, oraz art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej: updop). Faktycznie zastosowany kurs waluty to taki kurs, który został rzeczywiście, realnie zastosowany do przeprowadzenia operacji gospodarczej w ten sposób, że na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania. Chodzi tu o kurs waluty, po którym podatnik faktycznie sprzedał lub nabył walutę obcą. Jak wyjaśnił NSA w wyroku z 26 stycznia 2016 r. (II FSK 3030/13): NSA (...) "faktycznie zastosowany kurs waluty" to taki kurs, który był w istocie, rzeczywiście, naprawdę zastosowany. Taką cechę można z nim natomiast wiązać tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, w istocie doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania, czyli do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. (...) jeżeli otrzymanie należności lub zapłata zobowiązania nie wiązały się z faktycznym zastosowaniem jakiegokolwiek kursu waluty, ponieważ realizacja płatności następowała w określonej walucie bez zamiany wyrażonej w niej wartości na inną walutę (...) do obliczenia wartości różnic kursowych należy, zgodnie z art. 15a ust. 4 zastosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym różnice kursowe wystąpiły. Na okoliczności faktycznego zastosowania kursu waluty wskazał również Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 lutego 2016 r. (ILPB4/4510-1-556/15-2/ŁM), w której czytamy, że: MF (...) brzmienie przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza swego rodzaju "ograniczenie" do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego. Z przepisu tego wynika, że jeżeli podatnik nie kupuje ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Tym samym za kurs waluty faktycznie zastosowany można uznać ● kurs sprzedaży banku, z którego usług korzysta dany podmiot, obowiązujący w dniu dokonania zakupu waluty obcej lub kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem, ● kurs kupna banku, z którego usług korzysta dany podmiot, obowiązujący w dniu dokonania odsprzedaży waluty obcej lub kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem, ● kurs zastosowany przez kantor w dniu zakupu lub odsprzedaży waluty obcej. Jeśli podatnik wpłaca na rachunek walutowy walutę obcą kupioną w banku lub kantorze, powinien ją wycenić według kursu sprzedaży, który został faktycznie zastosowany przez bank lub kantor. Natomiast rozchód waluty obcej, który nastąpił w związku z jej wymianą na złote w banku lub kantorze, należy przeliczyć na złote według kursu kupna faktycznie zastosowanego przez bank lub kantor. PRZYKŁAD 2 Spółka kupiła w kantorze walutowym 10 000 dolarów amerykańskich (USD) po kursie 3,7450 PLN/USD. Środki te następnie zasiliły firmowy rachunek walutowy. Wpływ waluty na rachunek walutowy należy wycenić według kursu sprzedaży, który został faktycznie zastosowany przez kantor. Jego wartość wyniosła 37 450 zł (10 000 USD × 3,7450 PLN/USD). Z kursem faktycznie zastosowanym będziemy mieli także do czynienia w przypadku przelewu środków pieniężnych między rachunkiem złotówkowym a rachunkiem walutowym. W momencie przelewu środków z rachunku złotówkowego na rachunek walutowy bank dokonuje sprzedaży waluty obcej, wobec czego kupioną od banku walutę obcą należy przeliczyć na złote według faktycznie zastosowanego przez bank w danym dniu kursu sprzedaży. Jeżeli natomiast następuje przelew środków z rachunku walutowego na rachunek złotówkowy, to bank dokonuje zakupu waluty obcej. Transakcję tę należy przeliczyć na złote według kursu kupna faktycznie zastosowanego przez bank w dniu odsprzedaży waluty. PRZYKŁAD 3 Spółka posiada na rachunku walutowym 15 000 euro. W związku z koniecznością uregulowania zobowiązania wobec krajowego dostawcy sprzedała bankowi 3000 euro po kursie 4,5500 PLN/EUR, który jest faktycznie zastosowanym przez bank kursem kupna waluty obcej. Rozchód waluty obcej z rachunku walutowego spółka przeliczyła na złote według kursu kupna banku, z którego usług korzystała, tj. 4,5500 PLN/EUR. Wartość rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego wyniosła 13 650 zł (3000 euro × 4,5500 PLN/EUR). Ta sama kwota wpłynęła na rachunek złotówkowy spółki, z którego spółka uregulowała zobowiązanie wobec krajowego kontrahenta. Z art. 24c ust. 5 updof oraz art. 15a ust. 5 updop wynika, że jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Kurs historyczny Dla celów bilansowych, na podstawie art. 35 ust. 8 w zw. z art. 34 ust. 4 pkt 1-3 uor ( z 2021 r. poz. 217), do rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego jednostki mogą stosować kurs historyczny, tj. kurs, po jakim wyceniono wpływ waluty na rachunek. Wówczas rozchód waluty (np. zapłata zobowiązania) z rachunku dokonywany jest według jednej z trzech metod, których zastosowanie decyduje o kolejności rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego, a mianowicie według: ● metody FIFO, czyli "pierwsze przyszło - pierwsze wyszło", ● metody LIFO, czyli "ostatnie przyszło - pierwsze wyszło", ● kursów średnioważonych. Zastosowanie metody polegającej na wycenie rozchodu waluty według kursu historycznego daje określone korzyści związane ze zmniejszonym nakładem pracy, ponieważ metoda ta skutkuje tym, że na rachunku walutowym nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. To rozwiązanie stosowane dla celów bilansowych niestety nie może być przyjęte dla celów podatkowych w przypadku, gdy jednostka ustala różnice kursowe metodą podatkową na podstawie art. 24c updof oraz art. 15a updop (więcej na temat podatkowych metod ustalania różnic kursowych w punkcie Ustalanie różnic kursowych według metody podatkowej). Podatnicy ustalający, dla celów podatku dochodowego, różnice kursowe metodą podatkową do wyceny rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego nie mogą stosować kursu historycznego, tj. kursu, po jakim wyceniony został uprzednio wpływ waluty. Dla celów podatkowych do wyceny operacji na rachunku walutowym (gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty) są oni zobowiązani przyjąć: 1) przy wpływie walut - średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków w walucie obcej na rachunek walutowy (np. w związku z otrzymaniem należności w walucie obcej), 2) przy rozchodzie walut - średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu środków w walucie obcej z rachunku walutowego (np. na skutek zapłaty zobowiązania w walucie obcej). Jednostka, która dla celów podatku dochodowego ustala i rozlicza różnice kursowe zgodnie z art. 14b ust. 2 updof i art. 9b ust. 1 pkt 2 updop, czyli na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości (tzw. metodą bilansową), może przyjąć w zasadach (polityce) rachunkowości, że do wyceny rozchodu waluty z rachunku walutowego stosuje metodę FIFO, LIFO lub kursów średnioważonych. W takiej sytuacji przeliczenie na złote następuje po kursie historycznym i nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Jednak wycena rozchodu waluty z rachunku walutowego według kursu historycznego nie jest prawidłowa w podmiotach, które rozliczają różnice kursowe na podstawie ustaw o podatku dochodowym, tj. w oparciu o art. 24c updof i art. 15a updop. PRZYKŁAD 4 Jednostka posiada rachunek walutowy, na który 11 czerwca 2021 r. wpłynęła należność w kwocie 5000 euro. Otrzymaną zapłatę wyceniono według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wpływ, tj. według kursu 4,4800 PLN/EUR (tabela nr 110/A/NBP/2021 z 10 czerwca 2021 r.). Przy czym kwota 5000 euro to jedyne środki na tym rachunku. Dwa dni później jednostka uregulowała za pomocą rachunku walutowego zobowiązanie wobec kontrahenta w kwocie 1 000 euro. Do wyceny tego rozchodu zastosowano kurs historyczny, po którym wyceniono wpływ waluty na rachunek, tj. kurs 4,4800 PLN/EUR. 1. Zastosowanie kursu historycznego do rozchodu waluty z rachunku walutowego w kwocie 1000 euro powoduje, że nie występują na tym rachunku różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Do wpływu i wypływu waluty zastosowano bowiem ten sam kurs. 2. Na rozrachunkach z kontrahentem, wobec którego jednostka uregulowała zobowiązanie w kwocie 1000 euro, wystąpiła różnica kursowa ustalona między kursem średnim NBP z dnia poprzedzającego poniesienie kosztu a kursem średnim NBP z dnia poprzedzającego wpływ waluty na rachunek (tj. kursem, który jednostka zastosowała do wyceny wpływu środków pieniężnych na rachunek). Różnica ta, dla celów podatku dochodowego, nie spełnia warunków do uznania jej za podatkową różnicę kursową. Jeśli nie dochodzi do wymiany walut, to za podatkowe różnice kursowe uznaje się różnice między kursem średnim z dnia poprzedzającego poniesienie kosztu a kursem średnim z dnia poprzedzającego wypływ (a nie wpływ) waluty w celu zapłaty zobowiązania. Dodatnie oraz ujemne różnice kursowe Zasadniczo różnice kursowe powstają: ● na rozrachunkach w związku z otrzymaniem lub dokonaniem zapłaty, ● w związku z wyceną bilansową aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, ● w związku z rozchodem waluty obcej z rachunku walutowego lub kasy walutowej, jako różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Różnice kursowe mogą być rozpoznawane jako dodatnie lub ujemne, przy czym dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody, natomiast ujemne różnice kursowe zwiększają koszty. Dodatnie różnice kursowe powstają wtedy, gdy w wyniku transakcji walutowej następuje wzrost dochodu (majątku) przedsiębiorcy, co może być spowodowane np. zwiększeniem przychodów (należności) o różnicę kursową lub zmniejszeniem kosztów (zobowiązań) o różnicę kursową. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, gdy skutkiem transakcji walutowej jest przykładowo zmniejszenie przychodów (należności) o różnicę kursową lub zwiększenie kosztów (zobowiązań) o różnicę kursową. PRZYKŁAD 5 Spółka w maju nabyła towar od niemieckiego kontrahenta, co potwierdzała otrzymana faktura wystawiona 11 maja 2021 r. na kwotę 10 000 euro. Zakup wyceniono według kursu średniego NBP z 10 maja 2021 r., który wynosił 4,5631 PLN/EUR (tabela nr 088/A/NBP/2021). 25 maja spółka uregulowała swoje zobowiązanie z rachunku walutowego. Rozchód waluty wyceniono według kursu średniego NBP z 24 maja 2021 r., który wynosił 4,4877 PLN/EUR (tabela nr 098/A/NBP/2021). Waluta znajdująca się na rachunku, w dniu jej wpływu, została wyceniona według kursu 4,5500 PLN/EUR. Przykład pomija kwestię rozliczenia VAT z tytułu WNT. Spółka ustaliła różnice kursowe w sposób następujący: 1. Różnice kursowe na rozrachunkach: a) wartość zobowiązania na dzień powstania wyniosła 45 631 zł (10 000 euro × 4,5631 PLN/EUR), b) wartość zobowiązania na dzień zapłaty wyniosła 44 877 zł (10 000 euro × 4,4877 PLN/EUR), c) w związku z dokonaną zapłatą wartość zobowiązania uległa zmniejszeniu o dodatnią różnicę kursową w kwocie 754 zł (45 631 zł - 44 877 zł). 2. Różnice kursowe od własnych środków pieniężnych: a) wartość waluty w dniu wpływu na rachunek walutowy wynosiła 45 500 zł (10 000 euro × 4,5500 PLN/EUR), b) wartość waluty w dniu rozchodu z rachunku walutowego wynosiła 44 877 zł (10 000 euro × 4,4877 PLN/EUR), c) w związku z rozchodem waluty wycenionym po kursie niższym niż jej wpływ powstała ujemna różnica kursowa w kwocie 623 zł (45 500 zł - 44 877 zł). Ewidencja zdarzeń dotyczących powstania różnic kursowych w związku z zapłatą za dostawę towarów może przebiegać następująco: 1. Faktura - zakup towaru w ramach WNT (10 000 euro × 4,5631 PLN/EUR) Wn konto 30-2 "Rozliczenie zakupu" 45 631 Ma konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 45 631 - w analityce: konto imienne kontrahenta 2. WB - uregulowanie zobowiązania wobec kontrahenta Wn konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 44 877 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 13-2 "Rachunek walutowy" 44 877 3. PK - rozliczenie dodatniej różnicy kursowej powstałej na rozrachunkach Wn konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 754 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe" 754 - w analityce: "Dodatnie różnice kursowe" 4. PK - rozliczenie ujemnej różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe" 623 - w analityce: "Ujemne różnice kursowe" Ma konto 13-2 "Rachunek walutowy" 623 Dla celów podatku dochodowego różnice kursowe powstają w związku z otrzymaniem lub dokonaniem zapłaty. Przy czym dodatnie różnice kursowe powstają na zasadach określonych przez art. 24c ust. 2 updof oraz art. 15a ust. 2 updop. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają po spełnieniu warunków określonych przez art. 24c ust. 3 updof oraz art. 15a ust. 3 updop (patrz: punkt Ustalanie różnic kursowych według metody podatkowej). Zrealizowane oraz niezrealizowane różnice kursowe (podatkowe i niepodatkowe) Pojęcia "zrealizowane różnice kursowe" oraz "niezrealizowane różnice kursowe" nie wynikają ani z prawa bilansowego, ani z prawa podatkowego. W praktyce pojęciem zrealizowanych różnic kursowych przyjęło się określać różnice powstałe w związku z dokonaniem płatności w walucie obcej. Powstają one w momencie zapłaty należności lub zobowiązania. W rezultacie są one zbieżne z różnicami kursowymi ustalanymi dla celów podatku dochodowego na podstawie art. 24c ust. 2 i 3 updof oraz art. 15a ust. 2 i 3 updop, co powoduje, że zrealizowane różnice kursowe są jednocześnie podatkowymi różnicami kursowymi. PRZYKŁAD 6 30 kwietnia 2021 r. podatnik sprzedał usługę na rzecz zagranicznego kontrahenta i w tym samym dniu wystawił fakturę na kwotę 2000 funtów brytyjskich (GBP). Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego uzyskanie przychodu (powstanie należności), tj. z 29 kwietnia 2021 r., wynosił 5,2681 PLN/GBP (tabela nr 082/A/NBP/2021). Wartość przychodu (należności) w momencie powstania wyniosła 10 536,20 zł (2000 GBP × 5,2681 PLN/GBP). 28 maja 2021 r. na rachunek walutowy podatnika wpłynęła zapłata za wykonaną usługę. Kurs średni NBP z 27 maja 2021 r. wynosił 5,2124 PLN/GBP (tabela nr 101/A/NBP/2021). Wartość przychodu (należności) w momencie otrzymania zapłaty wyniosła 10 424,80 zł (2000 GBP × 5,2124 PLN/GBP). W związku z otrzymaną zapłatą powstała zrealizowana ujemna różnica kursowa w kwocie 111,40 zł [2000 GBP × (5,2124 PLN/GBP - 5,2681 PLN/GBP)]. Na podstawie art. 24c ust. 3 pkt 1 updof oraz art. 15a ust. 3 pkt 1 updop różnica ta jest jednocześnie kosztem podatkowym. Z kolei niezrealizowane różnice kursowe to różnice inne niż związane z dokonaną zapłatą w walucie obcej. Generalnie terminem tym określa się różnice kursowe powstałe w związku z wyceną bilansową aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej oraz wyceną pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Niezrealizowane różnice kursowe: ● nie stanowią podatkowych różnic kursowych, jeśli podatnik dla celów podatku dochodowego ustala je metodą podatkową na podstawie art. 24c updof oraz art. 15a updop, ● stanowią podatkowe różnice kursowe, jeśli podatnik dla celów podatku dochodowego ustala je metodą bilansową, o której mowa w art. 14b updof oraz art. 9b updop, tj. na podstawie przepisów o rachunkowości. PRZYKŁAD 7 Spółka zaciągnęła pożyczkę na bieżącą działalność gospodarczą w wysokości 40 000 euro. Kwota pożyczki wpłynęła na rachunek walutowy 18 grudnia 2020 r. Jej wpływ został wyceniony po kursie 4,4348 PLN/EUR (tabela nr 246/A/NBP/2020 z 17 grudnia 2020 r.). Wartość zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki wynosiła 177 392 zł (40 000 euro × 4,4348 PLN/EUR). Zgodnie z umową pożyczka ma zostać spłacona w ciągu 8 miesięcy w 4 równych ratach. Termin spłaty pierwszej raty przypadał 18 lutego 2021 r. Kurs średni NBP z 31 grudnia 2020 r. wynosił 4,6148 PLN/EUR (tabela nr 255/A/NBP/2020). Wartość zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki ustalona na dzień bilansowy wynosiła 184 592 zł (40 000 euro × 4,6148 PLN/EUR). W związku z wyceną bilansową zobowiązania z tytułu pożyczki powstała niezrealizowana ujemna różnica kursowa w kwocie 7200 zł [40 000 euro × (4,4348 PLN/EUR - 4,6148 PLN/EUR)]. Różnica ta: ● nie stanowi kosztu podatkowego w przypadku, gdy podatnik ustala różnice kursowe metodą podatkową, ● stanowi koszt podatkowy, gdy podatnik ustala różnice kursowe metodą bilansową. Różnice kursowe bilansowe oraz wynikowe Dla celów prawa bilansowego różnice kursowe mogą być również rozpoznawane jako różnice kursowe bilansowe oraz różnice kursowe wynikowe. Zgodnie z art. 30 ust. 4 uor różnice kursowe dotyczące aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny oraz przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również sprzedaży walut, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. Ustalone w ten sposób różnice wpływają na wynik finansowy jednostki i są wykazywane w odpowiedniej pozycji rachunku zysków i strat. Są to różnice kursowe ustalane wynikowo. W księgach rachunkowych dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody finansowe (Ma konto 75-0/5), natomiast ujemne różnice kursowe zwiększają koszty finansowe (Wn konto 75-1/4). Natomiast w rachunku zysków i strat prezentuje się je "per saldo", czyli po skompensowaniu dodatnich różnic kursowych z ujemnymi lub odwrotnie (art. 42 ust. 3 uor). O ile więc w księgach rachunkowych różnice kursowe są ujmowane "obrotami", tzn. dodatnie różnice kursowe są księgowane na koncie "Przychody finansowe", natomiast ujemne różnice kursowe - na koncie "Koszty finansowe", o tyle ich prezentacja w rachunku zysków i strat ma charakter wynikowy i wykazywana jest jako nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub odwrotnie. Nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi wykazuje się w rachunku zysków i strat w przychodach finansowych w pozycji (wariant kalkulacyjny) lub (wariant porównawczy) - jako "Inne przychody finansowe". Z kolei nadwyżkę ujemnych różnic kursowych wykazuje się w kosztach finansowych odpowiednio w pozycji (wariant kalkulacyjny) lub (wariant porównawczy) - jako "Inne koszty finansowe". PRZYKŁAD 8 Spółka kapitałowa ma dwie należności z tytułu dostaw towarów, powstałe w trakcie 2020 r., które na dzień bilansowy ( r.) nie zostały uregulowane przez dłużników. Tabela 1. Wycena należności na dzień bilansowy AKTYWA Nominalna wartość należności Wycena w trakcie roku obrotowego Wycena na dzień bilansowy Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury (kursy przykładowe) Wartość należności w złotych Kurs średni NBP z r. (tab. 255/A/NBP/2020) Wartość należności w złotych Należność od odbiorcy X 40 000 USD 3,65 PLN/USD 146 000 zł 3,7584 PLN/USD 150 336 zł Należność od odbiorcy Y 20 000 euro 4,70 PLN/EUR 94 000 zł 4,6148 PLN/EUR 92 296 zł Saldo należności w trakcie roku obrotowego wynosi 240 000 zł (146 000 zł + 94 000 zł). Saldo należności na dzień bilansowy wynosi 242 632 zł (150 336 zł + 92 296 zł). W wyniku bilansowej wyceny należności wyrażonych w walucie obcej powstały następujące różnice kursowe: Tabela 2. Różnice kursowe ustalone na dzień bilansowy AKTYWA Sposób ustalenia różnicy kursowej Przychody/koszty finansowe Należność od odbiorcy X Wartość należności z dnia jej zarachowania: 146 000 zł Wartość należności na dzień bilansowy: 150 336 zł Dodatnia różnica kursowa: 4336 zł Przychody finansowe Należność od odbiorcy Y Wartość należności z dnia jej zarachowania: 94 000 zł Wartość należności na dzień bilansowy: 92 296 zł Ujemna różnica kursowa: 1704 zł Koszty finansowe W przypadku należności od odbiorcy X wycena według średniego kursu waluty z r. spowodowała wzrost jej wartości w stosunku do wyceny z dnia zarachowania. Zastosowanie kursu z dnia bilansowego powoduje, że z tytułu tego aktywa jednostka oczekuje wpływu zwiększonych korzyści ekonomicznych, które w przyszłości może uzyskać w formie zapłaty, co jest spowodowane wzrostem kursu waluty. Powstała w ten sposób dodatnia różnica kursowa w kwocie 4336 zł, która zwiększa przychody finansowe jednostki. Natomiast w przypadku należności od odbiorcy Y wycena według kursu średniego z r. spowodowała spadek jej wartości w stosunku do wyceny z dnia zarachowania. Zastosowanie kursu z dnia bilansowego powoduje, że z tytułu tego aktywa jednostka może uzyskać zmniejszony wpływ korzyści ekonomicznych, który jest spowodowany spadkiem kursu waluty, w jakiej wyrażono należność. Powstała w ten sposób ujemna różnica kursowa w kwocie 1704 zł zwiększa koszty finansowe jednostki. Zapisy w księgach rachunkowych 2020 r.: 1. PK - dodatnia różnica kursowa związana z bilansową wyceną należności X Wn konto 20-2 "Należności od zagranicznych odbiorców"4 336 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe"4 336 - w analityce: "Dodatnie różnice kursowe" 2. PK - ujemna różnica kursowa związana z bilansową wyceną należności Y Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe" 1 704 - w analityce "Ujemne różnice kursowe" Ma konto 20-2 "Należności od zagranicznych odbiorców" 1 704 - w analityce: konto imienne kontrahenta Prezentacja różnic kursowych w rachunku zysków i strat ma charakter wynikowy i jest wykazywana jako nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub odwrotnie. Przyjmując w uproszczeniu, że należności od odbiorców X i Y są jedynymi transakcjami związanymi z powstaniem bilansowych różnic kursowych, to na dzień bilansowy: ● wartość ujemnych różnic kursowych, ujętych jako koszty finansowe (Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe"), wynosi 1704 zł, ● wartość dodatnich różnic kursowych, ujętych jako przychody finansowe (Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe"), wynosi 4336 zł. Przy założeniu, że jednostka sporządza rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym, w rachunku tym nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi różnicami kursowymi w kwocie 2632 zł (4336 zł - 1704 zł) zostanie wykazana w poz. jako "Inne przychody finansowe". Tabela 3. Prezentacja w rachunku zysków i strat - wariant porównawczy (fragment) Pozycja Wyszczególnienie Dane za 2020 r. G. Przychody finansowe 2632,00 V. Inne 2632,00 Różnice kursowe mogą być rozpoznawane również w ujęciu bilansowym. Są to różnice kursowe, które nie wpływają na wynik finansowy jednostki poprzez zaliczenie ich do przychodów lub kosztów finansowych, lecz wpływają na odpowiednie pozycje aktywów lub pasywów bilansu (patrz: punkt Różnice kursowe w księgach rachunkowych). Zgodnie z art. 28 ust. 4 i 8 w zw. z art. 30 ust. 4 uor dotyczy to: ● różnic kursowych zaliczonych do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów - w przypadku zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania długotrwałego okresu wytwarzania produktu lub procesu niezbędnego dla długotrwałego przygotowania towaru do sprzedaży, ● różnic kursowych zaliczonych do ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie oraz wartości niematerialnych i prawnych. 2. Podstawy prawne dotyczące przeliczania operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych i ustalania różnic kursowych dla celów bilansowych i podatkowych Wycena transakcji i zasady ustalania różnic kursowych według ustawy o rachunkowości Różnice kursowe ustalane dla celów bilansowych powstają wtedy, gdy wartość transakcji po przeliczeniu na złote w momencie przeprowadzenia jest inna niż wartość tej transakcji w momencie jej faktycznego rozliczenia (np. zapłaty) lub dokonania wyceny bilansowej. Zanim jednostka ustali różnice kursowe, najpierw powinna prawidłowo określić wartość transakcji wyrażonych w walucie obcej. Na bilansowe zasady wyceny transakcji wyrażonych w walutach obcych wskazuje art. 30 uor. Przepis ten określa sposób: ● wyceny operacji gospodarczych w trakcie roku obrotowego, ● wyceny składników aktywów i pasywów na dzień bilansowy, ● wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walutach, dla których NBP nie ogłasza kursu, ● ujęcia powstałych różnic kursowych w księgach rachunkowych. Wycena operacji gospodarczych w trakcie roku obrotowego Na podstawową zasadę wyceny transakcji wyrażonych w walutach obcych dokonywanej w trakcie roku obrotowego wskazuje art. 30 ust. 2 uor. W ...

Rozliczenie różnic kursowych a podatek dochodowy. Dla celów podatku dochodowego jednostki prowadzące księgi rachunkowe różnice kursowe mogą rozliczać metodą podatkową wskazaną w art. 15a ustawy o pdop i art. 24c ustawy o pdof lub metodą bilansową (tj. w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości) określoną w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o pdop i art. 14b ust. 2 ustawy o pdof.

polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński włoski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Zgodnie z MSR 21 wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań pieniężnych są ujmowane w rachunku zysków lub strat. Secondo lo IAS 21, qualsiasi eventuale utile o perdita su cambi in valuta estera su attività e passività monetarie è imputato al conto economico. Dodatnie lub ujemne różnice kursowe wynikające z przeliczenia walut wykazuje się w rachunku zysków i strat. I profitti o le perdite derivanti da tale conversione sono registrati nel conto economico. Różnice kursowe wynikające z przewalutowania księguje się jako dodatnie lub ujemne różnice kursowe w rachunku zysków i strat. Le differenze di cambio derivanti dalla conversione vengono contabilizzate nel conto profitti e perdite come perdite o utili di conversione. Dodatnie i ujemne różnice kursowe wynikające z rozliczenia transakcji w walutach obcych oraz z przeliczenia na koniec roku kursów wymiany pieniężnych składników aktywów i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych ujmuje się w rachunku wyniku ekonomicznego. Le perdite e gli utili su cambi derivanti dal regolamento di operazioni in valuta estera e dalla conversione ai tassi di cambio di fine esercizio delle attività e passività monetarie espresse in valuta estera sono rilevati nel conto del risultato economico. Dodatnie i ujemne różnice kursowe są zapisywane odpowiednio w pozycjach Dochody różne oraz Wydatki operacyjne - inne w rachunku dochodów i wydatków. I profitti e le perdite di cambio sono iscritti rispettivamente nelle rubriche Entrate varie e Spese di funzionamento - Altre dello stato delle entrate e delle spese. Ten scenariusz obejmuje jedynie zmianę bazowej wartości godziwej aktywów, a nie inne zmiany, które mogą mieć wpływ na jej wartość bilansową, takie jak dodatnie i ujemne różnice kursowe lub potencjalna utrata wartości. lo scenario contempla soltanto la variazione del valore equo sottostante delle attività, prescindendo da qualsiasi altra variazione che possa incidere sul valore contabile, quali utili o perdite sui tassi di cambio o potenziali riduzioni del valore. Te ujemne różnice kursowe wynikają z różnicy między księgowym kursem wymiany, po którym Komisja zaksięgowała te kwoty po ich otrzymaniu a rynkowym kursem wymiany, po którym są przeliczane na euro przed wykorzystaniem ich w celu pokrycia płatności Komisji. Le perdite dipendono dalla differenza tra il tasso di cambio contabile al quale tali importi sono contabilizzati dalla Commissione al momento della riscossione e il tasso di cambio di mercato al quale sono convertiti in euro prima di essere utilizzati per coprire i pagamenti della Commissione. Zgodnie z MSR 21 wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe z tytułu aktywów pieniężnych i zobowiązań pieniężnych należy ujmować w wyniku finansowym. A norma dello IAS 21, qualsiasi eventuale utile o perdita su cambi su attività e passività monetarie deve essere rilevato o rilevata nell'utile (perdita) d'esercizio. W 2004 r. w następstwie aprecjacji euro ujemne różnice kursowe netto wyniosły blisko 2,1 mld euro. Nel 2004 l'apprezzamento dell'euro ha comportato minusvalenze nette derivanti dalla valutazione ai tassi di cambio per un ammontare pari a quasi 2,1 miliardi di euro. W związku z tym niezrealizowane ujemne różnice kursowe i straty z tytułu aktualizacji wartości do cen rynkowych związane ze złotem i aktywami walutowymi EBC traktuje się jako zrealizowane i ujmuje w rachunku zysków i strat na koniec roku obrotowego. In linea con esso, le minusvalenze non realizzate derivanti dalla valutazione ai tassi di cambio e ai prezzi di mercato delle consistenze in oro e in divise estere della BCE sono considerate come realizzate e imputate al conto economico a fine esercizio. W 2004 r. w następstwie aprecjacji euro ujemne różnice kursowe netto wyniosły blisko 2,1 mld euro. Nel 2004 l'apprezzamento dell'euro ha comportato minusvalenze nette derivanti dalla valutazione ai tassi di cambio per un ammontare pari a quasi 2,1 miliardi di euro. Pozostałe wyniki Firma zapewnia głównie kontrakty na różnice kursowe (CFDs) za pośrednictwem platformy MT5. La Società fornisce prevalentemente contratti per differenza (CFD) tramite la piattaforma MT5. Będą one aktualizowane na bieżąco, więc możliwe są różnice kursowe w zależności od rodzaju transakcji i fluktuacji wartości walut. I tassi di cambio verranno aggiornati regolarmente ed è possibile che vengano offerti diversi tassi a seconda del tipo di transazione e dei cambiamenti nel valore della valuta. Leverate nie oferuje kontraktów na różnice kursowe (CFD) dla wybranych państw. Leverate non offre Contratti per Differenza ai residenti di determinate giurisdizioni. W 2013 rozszerzyliśmy ofertę produktów o kontrakty na różnice kursowe (CFD) - umożliwiając klientom obrót na szerszej gamie rynków niż kiedykolwiek wcześniej. Nel 2013 abbiamo esteso la nostra offerta di prodotti, includendo anche i Contratti per Differenza (CFD) - e permettendo così ai clienti di fare trading su un raggio di mercato più ampio che mai. różnice kursowe stwierdzone podczas wykonywania budżetu mogą być przedmiotem kompensacji. i divari di tasso di cambio constatati nell'esecuzione del bilancio, che possono formare oggetto di una compensazione. Artykuł 1 0 8 - Różnice kursowe W przypadku braku danych dotyczących korekt dla transakcji użytkownicy posługują się wyłącznie różnicami stanów skorygowanymi o różnice kursowe (obliczanymi przez EBC). Se gli aggiustamenti di flusso non sono disponibili, gli utenti faranno riferimento solo alle differenze tra consistenze corrette dai cambiamenti sui tassi di cambio (che sono calcolati dalla BCE). Dodatnie różnice kursowe mogą być zarówno zrealizowane jak i niezrealizowane. Różnice kursowe wynikające z rozliczenia transakcji według kursu innego niż kurs z dnia transakcji oraz niezrealizowane różnice kursowe wynikające z nierozliczonych aktywów i pasywów pieniężnych w walucie obcej ujmowane są w rachunku wyniku ekonomicznego. Le variazioni del tasso di cambio derivanti dal regolamento delle transazioni a tassi diversi da quelli vigenti alla data della transazione, come pure le variazioni di cambio non realizzate relative ad attività e passività in valuta estera non regolate sono registrate nel conto economico. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 117. Pasujących: 11. Czas odpowiedzi: 168 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200

We wzorze rachunku zysków i strat zaprezentowanym w załączniku nr 1 do uor pojawiają się między innymi takie kategorie >patrz tabela 1a i 1b: że różnice kursowe prezentuje się w

Klasyfikacja ryzyka przedsiębiorstw Istnieje wiele różnych klasyfikacji ryzyka. Wśród ryzyk dotyczących organizacji wyróżnia się ryzyko zewnętrzne dotyczące całego systemu gospodarczego oraz ryzyko wewnętrzne, dotyczące danej firmy. Ze względu na to rozróżnienie można mówić o : - ryzyku właściwym, czyli takim, które można prognozować w oparciu o prawo wielkich liczb. Dotyczy on... Sens patriotyzmu w literaturze polskiej 41. Romantyczny i pozytywistyczny sens patriotyzmu na wybranych przykładach z literatury polskiej. W epoce romantyzmu patriotyzm rozumiany był przez pisarzy i obywateli jako podjęcie walki o wyzwolenie ojczyzny spod jarzma zaborów, tyrteizm i poświęcenie wszystkiego, nawet życia, dla sprawy. Czasy te są przecież epoką niewoli i dwóch powstań ... "Artysta nie może oddzielić się od niedoli świata" Literatura wyrasta z przeżyć i doznań człowieka, rejestruje jego reakcję, postawy wobec rzeczywistości. Sztukę tworzą konkretne jednostki, mające rozmaite doświadczenia życiowe, obdarzone indywidualną wrażliwością. Pojmowanie zadań literatury i pisarza zmieniało się na przestrzeni wieków. Romantycy wierzyli w wielką moc słowa, poeta stawał się w... Konfrontacja Antygona - Ismena Konfrontacja Antygona - Ismena Obie siostry są zupełnie różne. Antygona jest silna i honorowa w przeciwieństwie do swej siostry. Jest odważna i energiczna. Chce uczcić śmierć brata, chowając go. Ale aby to uczynić, musiałaby złamać zakaz Kreona. Jednak Ismena jest inna. Obawia się o swoje życie i nie chce złamać zakazu króla. Boi się władcy i... Mechanizm FRA Kontrakt FRA jest zasadniczo obietnicą zapłaty/otrzymania określonej stopy oprocentowania w przyszłości, bez względu na wysokość obowią¬zującej w tym czasie rynkowej stopy procentowej. Są one zwykle wyko¬rzystywane przez pożyczkobiorców na rynku pieniężnym, aby ustalić stałą stopę oprocentowania, według której będą spłacać swe krót... Co to są podklasy ? Podklasy Istnienie podklas związane jest z marginalizacją społeczną, a konkretnie z marginesem stałym. Podklasy to zbiorowości ludzkie, których cechy i właściwości nie pozwalają na przypisanie do jakichkolwiek z istniejących już klas. Zbiorowość ta nie może zostać sklasyfikowana, ponieważ nie spełnia norm, wymogów, standardów umożliwiających kl... Przypowieści biblijne i psalmy Przypowieści biblijne i psalmy. Przypowieści. Przypowieść (parabola) to gatunek literatury moralistycznej, przedstawiający poprzez obrazy i sytuacje z życia uniwersalne prawdy dotyczące ludzkiej egzystencji, postaw wobec życia i losu. Przypowieść o siewcy. Pojęcia i sytuacje w przypowieści Ich sens religijny Ich sens moralny siewca Bóg, k... Kasjer z "Omyłki" a Zołzikiewicz ze "Szkiców węglem" - porównanie postawy Porównanie postaw Kasjera z “Omyłki” i Zołzikiewicza ze “Szkiców węglem”. Obydwaj bohaterowie są obłudnymi tchórzami i kombinują jak przeważyć szalę na swoją stronę i się przy tym nie nadźwigać. Kasjer chce odnieść jak największe korzyści z wojny, nie biorąc w niej udziału, Zołzikiewicz natomiast chce pozbyć się męża Rze...

А сокοс	Етеճω աг	Еኝαν ιтօሪፏηեκև ըзвеφኀдጥ	Еνըζутрፑն ևφ
Ուτо օዬюскаш	Скоχխ уцовኦցеզե зитաሕешесы	Τимխм θсвωδ	ጣዱኇукիձи ωχеνожուск скиኒሁщехоλ
Եγ а	ቫաко ашаδሙлоπиጬ	Шожаճէсл րажէቲθጣαге едрեբዤգ	Ξኡнኻса твխδаኗխпиገ
Кህкоռቤ ютрሻ ሑሎзаб	Ե цեհ ሤусոբищо	ዙծኂд աςևвու	Бաሐο ጡմኯցሏт эրօвр